ایران اکازیون:نوسان نور یک ستاره اطلاعات بسیاری در مورد ستاره به ما می‌دهد. تا به امروز هزاران سیاره‌ی فراخورشیدی که در حال چرخش به دور ستارگان دور دست می‌باشند با استفاده از “گذر” آنها از مقابل ستاره‌ی میزبانشان شناسایی شده‌اند. حال دانشمندان به دنبال آزمایش این می‌باشند که آیا زمین نیز با همین تکنیک توسط موجودات فرازمینی قابل رصد کردن خواهد بود؟
به گزارش بیگ بنگ، بر اساس نتایج تحقیقات آنان ۶۸ سیاره‌ی فراخورشیدی شناخته شده در موقعیتی قرار دارند که زمین و دیگر همسایگان سنگی ما از آنجا قابل رصد کردن می‌باشند. روش گذر گنجینه‌ای واقعی از اکتشافات بین ستاره‌ای را برای ما به ارمغان آورده است. بیش از ۲۳۰۰ سیاره‌ی فراخورشیدی شامل ۷ سیاره‌ی منظومۀ تراپیست-۱، یک ستاره‌ی کوتوله‌ی سرخ با فاصله‌ی ۴۰ سال نوری از زمین با این روش رصد شده‌اند. همچنین ستاره‌شناسان یک سیاره با یک سیستم حلقه‌ای عظیم نیز کشف کرده‌اند و هنوز رازهای کشف نشده‌ای در مورد ستاره‌ی تبی وجود دارد. کسوف‌های بی نظم این ستاره باعث شده، عده‌ای به این فکر بیفتند شاید یک ساختار عظیم بیگانه در حال چرخش به دور آن است.
دانشمندانی از دانشگاه کوئین بلفاست و موسسه‌ی ماکس پلانک این سوال را مطرح کرده‌اند:«یک موجود فضایی با رصد منظومه‌ی شمسی چه خواهد دید؟» برای پاسخ دادن به این سوال آنها با مشخص کردن مسیرهایی برای هر سیاره به نام منطقه‌ی گذر، مناطقی از آسمان که بهترین دید را نسبت به سیارات منظومه‌ی شمسی هنگام عبور از مقابل خورشید دارند مشخص کرده‌اند. سیارات سنگی کوچکتر همچون زمین، مریخ، ناهید، زمین و عطارد نسبت به سیارات غولی دورتر راحت تر رصد می‌شوند.
رابرت ولز نویسنده‌ی ارشد این تحقیق می‌گوید:« سیارات بزرگتر هنگام عبور از مقابل ستاره‌شان به طور طبیعی از عبور نور بیشتری جلوگیری می‌کنند. اما عامل مهم‌تر در واقع میزان نزدیکی سیاره به ستاره‌ی میزبانش میباشد. بنابراین از آنجایی سیارات زمین مانند نسبت به سیارات گازی بسیار به خورشید نزدیکتر می‌باشند امکان دیدن آنها توسط گذر بیشتر است.»
تیم به منظور تصحیح این تحقیق بر نقاطی از آسمان متمرکز شد که بیش از یک سیاره هنگام گذر از مقابل خورشید مشخص بود. بر اساس محاسبات آنها سه سیاره و با ترکیبات خاص، حداکثر تعدا سیاراتی است که از نقطه‌ای در آسمان به طور همزمان قابل رصد کردن است. کاجا پاپنهیگر، نویسنده‌ی همکار این تحقیق می‌گوید: « بر اساس تخمین‌های ما یک نظاره‌کننده‌ی که در مکانی تصادفی در آسمان قرار گرفته است شانسی ۱ در ۴۰ در رصد حداقل یک سیاره خواهد داشت. احتمال رصد حداقل دو سیاره ۱۰ بار کمتر است و همچنین رصد سه سیاره ۱۰ برابر کمتر از احتمال رصد دو سیاره خواهد بود.»
این تیم با مقایسه‌ی مناطق گذر با هزاران سیاره‌ی فراخورشیدی شناخته شده متوجه شد ۶۸ سیاره‌ی فراخورشیدی از میان این هزار سیاره قادر به مشاهده‌ی حداقل یکی از سیارات منظومه‌ی شمسی هنگام گذر از مقابل خورشید می‌باشند و زمین نیز به تنهایی برای ۹ سیاره فراخورشیدی قابل رصد کردن است. آیا تا به امروز بیگانگان فضایی ما را از این سیارات فراخورشیدی نظاره کرده‌اند؟ به احتمال زیاد پاسخ “نه” است. حتی با فرض اینکه بیگانگان همچون ما به همین تکنیک برای رصد سیارات دیگر دست پیدا کرده باشند این ۹ سیاره قابل سکونت نیستند. بر اساس محاسبات این محققان حدود ۱۰ سیاره‌ی فراخورشیدی وجود دارد که هم قابل سکونت می‌باشند و هم قادر به رصد گذر‌های زمین می‌باشند. جزئیات بیشتر این مقاله در Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.
