مجله ایران اکازیون

آیا کرم چاله ها، امکان سفر در زمان را میسر میکنند؟




ایران اکازیون:همگی ما دوست داریم که یک نفر از آینده شمارۀ بلیط برندۀ لاتاری فردا را برایمان ارسال کند. اگرچه این فکر و سفر در زمان تا حدی رویایی به نظر میرسد، اما پروفسور لوک بوچر (Luke Butcher) فیزیکدان دانشگاه کمبریج معتقد است که از نظر تئوری این امر میتواند امکان پذیر باشد.

کرم چاله‌ها در فیزیک یک پل فرضی فضا زمانی هستند که دو فضازمان جدا از هم را به یکدیگر پیوند می‌دهند. دکتر پوچر معتقد است، چنانچه بتوان یک کرم چالۀ باریک را برای مدت زمان کافی باز نگه داشت، انسان میتواند از طریق پالس های نوری پیام های خود را در فضا زمان ارسال کند.

 به گزارش بیگ بنگ، او مدعی است که چنانچه یک کرم چالۀ باریک (Wormhole ) بتواند برای مدت زمان کافی باز باقی بماند انسان میتواند از طریق پالس های نوری پیغام خود را در زمان ارسال کنند. به نظر میرسد که این نظریه یک داستان علمی تخیلی باشد، اما نظریه ی کرم چاله ها اولین بار توسط محاسبات آلبرت اینشتین مطرح شده است. کرم چاله ها تونل هایی فرضی از بافت فضا _زمان هستند که میتوانند میانبرهایی برای سفرهای طولانی مدت درون جهان را ایجاد کنند. مشکل این نظریه آن است که اگر کرم چاله ها وجود داشته باشند، نمیتوانند برای مدت زمان زیادی باز و پایدار باقی بمانند تا انسان یا حتی ذره ی نوری بتواند از آنها عبور کنند. اما یک مطالعه ی جدید در دانشگاه کمبریج اظهار داشته است که بعضی از کرم چاله ها میتوانند برای مدت زمان کافی، پایدار بمانند تا پیام را به زمان گذشته یا آینده ارسال کنند.

پل کیهانی اینشتین- روزن که اصطلاحا کرمچاله هم نامیده می شود ،کرمچاله، مسیر میان بر کیهانی است که دو نقطه دور دست در پهنه فضا- زمان را به همدیگر متصل می کند.

در سال ۱۹۸۸ فیزیکدانی به نام کیپ ثورن (Kip Thorne)  از انستیتوی صنعتی کالیفرنیا اظهار داشت که کرم چاله ها را میتوان با استفاده از انرژی منفی ای تحت عنوان انرژی کازیمیر (Casimir energy) باز نگه داشت. مطابق با فیزیک مدرن، خلا مملوء از امواج الکترومغناطیسیِ در حال نوسان با طول موج های متفاوت است که انرژی عظیمی را تولید میکنند که معمولا برای بشر قابل رویت نیست. بین دو صفحه ی موازی در فضا، برخی از امواج انرژی ممکن است بیش از اندازه بزرگ باشند و برای ایجاد انرژِی منفی مناسب نباشند.

مقاله ی اخیر پروفسور لوک بوچر بر پایه ی این نظریه است که اگر کرم چاله ها بسیار طولانی تر از ضخامتشان باشند مقدار انرژِی منفی ای که بطور طبیعی درونشان وجود دارد، میتواند در حدی باشد که به آنها این اجازه دهد بیشتر از حد طبیعی شان پایدار بمانند. از آنجاییکه انتهای هر کرمچاله میتواند در هر نقطه ای از زمان باشد، در صورت اثبات تئوری پروفسور بوچر ، یک پیام میتواند در هر نقطه ای از فضا – زمان ارسال شود. تمامی این بحث ها در حد تئوری است، اما امکانش میتواند بسیار جذاب باشد …

ترجمه و ارسالی از: گلناز اسدپور

منبع: dailymail

مشاهده مقاله