در بدنه تلسکوپ جیمز وب ۱۰۰ سپر خورشیدی تعبیه خواهد شد تا از آسیب‌های ناشی از طوفان‌های خورشیدی در امان باشد. این تلسکوپ ۱۰۰ برابر از تلسکوپ هابل تیزبین‌تر است و می‌تواند زمان پدیداری کیهان را با رصد کهکشان‌های دوردست بهتر مشخص کرده و از رازهای ناگشوده کهکشان‌های اولیه، پیدایش ستارگان، اتمسفر سیاره‌های فراخورشیدی و شاید وجود حیات در دیگر نقاط عالم پرده بردارد. آینۀ اصلی تلسکوپ “جیمز وب” که عنصر بصری تلسکوپ است از ۱۸ قسمت آینه شش ضلعی تشکیل شده که آینه‌ای با قطر ۶.۵ متر را تشکیل می‌دهند. این آینه بسیار بزرگتر از آینه هابل با قطر ۲.۴ متر است.
بر خلاف هابل که طیف‌های پرتو فرابنفش، طیف مرئی و فروسرخ(۰.۱ تا ۱ میکرومتر) را مشاهده می‌کند، “جیمز وب” در محدوده فرکانس پایین‌تری از نور مرئی با طول موج بلند از طریق فروسرخ ۰.۶ تا ۲۷ میکرومتر را رصد خواهد کرد که به آن اجازه می‌دهد اجرام بزرگ انتقال به سرخ را مشاهده کند که برای هابل بیش از حد دور و بسیار قدیمی هستند.
این تلسکوپ باید بسیار سرد نگه داشته شود تا بتواند تابش فروسرخ را بدون تداخل دریافت کند، بدین منظور تلسکوپ در فضا در نزدیکی نقطه لاگرانژی خورشید قرار خواهد گرفت و یک آفتابگیر بزرگ، آینه و دیگر قطعات تلسکوپ را در دمای زیر منفی ۲۲۳ درجه سانتی‌گراد نگه می‌دارد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب توسط ناسا و با مشارکت آژانس فضایی کانادا و آژانس فضایی اروپا توسعه داده می‌شود و به افتخار “جیمز ای. وب” که از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۸ به عنوان مدیر ناسا مشغول به کار بوده و نقش مهمی در برنامه فضایی آپولو داشته نام‌گذاری شده است. توسعه تلسکوپ جیمز وب در سال ۱۹۹۶ برای پرتاب در سال ۲۰۰۷ آغاز شد، اما این پروژه تاخیرهای زیاد و هزینه‌های گزافی داشت و در سال ۲۰۰۵ دوباره طراحی شد.
ساخت “جیمز وب” در اواخر سال ۲۰۱۶ تکمیل شد و پس از آن مرحله آزمایش‌های گسترده، روی آن آغاز شد. ناسا در ماه مارس ۲۰۱۸، پس از انفجار آفتابگیر تلسکوپ در زمان شبیه‌سازی پرتاب، ارسال را به تأخیر انداخت. پرتاب “جیمز وب” در ژوئن ۲۰۱۸ پس از توصیه‌های یک هیئت بررسی مستقل دوباره به تعویق افتاد و در حال حاضر برای پرتاب در ماه مارس ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده است.
این تلسکوپ پس از پرتاب به فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری از سطح زمین در نقطه خاصی به نام نقطه لاگرانژی(L۲) خواهد رفت، چرا که در این نقطه می‌تواند خورشید، زمین و ماه را پشت سپر حرارتی خود قرار دهد تا از تلسکوپ در برابر گرما محافظت شود. زمانی که این تلسکوپ پرتاب شود، جهان را عمیق‌تر از هر تلسکوپ فضایی دیگری کاوش می‌کند و به بررسی اتمسفر سیارات فراخورشیدی می‌پردازد تا مشخص شود آیا هیچ فعالیت زیستی در آن‌ها وجود دارد یا خیر.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA