ایران اکازیون:ابر ماژلانی بزرگ، کهکشان کوتوله‌ای که در حدود ۱۶۰۰۰۰ سال نوری دورتر از ما قرار دارد، دارای جمعیت ستاره‌ای در مدار خود است که در جهتی مخالف جهت عقربه‌های ساعت گردش می‌کنند.
به گزارش بیگ بنگ، “بنیامین آرمسترانگ” و “کنجی بکی” مقاله جدیدی را در این رابطه در مجله ماهانه انجمن سلطنتی نجوم به رشته تحریر در آوردند. این محققان سناریویی را ارائه دادند که بر اساس آن ۳ میلیارد سال پیش، ابر ماژلانی بزرگ این جمعیت ستاره‌ای با کهکشان کوتولۀ دیگری ادغام شده است. بیشتر ستاره‌ها در ابر ماژلانی بزرگ در جهت عقربه‌های ساعت و در اطراف مرکز کهکشان چرخش می‌کنند. اما، به طرز ناگهانی و غیرعادی، بعضی از ستاره‌ها در خلاف جهت عقربه‌های ساعت به گردش می پردازند.
برای لحظه‌ای این دانشمندان تصور کردند که شاید این ستاره‌ها از کهکشان همسایۀ ابر ماژلانی بزرگ یعنی، ابر ماژلانی کوچک آمده باشند. لکن پس از چندی این ایده مطرح شد که این ستاره‌ها ممکن است از ادغام این کهکشان با کهکشان دیگری در گذشته ایجاد شده باشند. در این مطالعه، محققان از مدل‌سازی کامپیوتری برای شبیه‌سازی ادغام کهکشان‌ها استفاده کردند.
آرمسترانگ می گوید: «ما متوجه شدیم که در این نوع ادغام، ستاره‌ها می‌توانند به طور کامل در جهت خلاف عقربه‌های ساعت گردش کنند. این یافته‌ها با آنچه که در این کهکشان مشاهده شده، سازگار هستند. این یافته‌ها می‌تواند به توضیح مسئله‌ای که سال‌ها ذهن اخترشناسان را به خود مشغول نموده کمک کند، چرا که ستاره‌های موجود در ابر بزرگ ماژلانی عموما یا بسیار قدیمی یا بسیار جوان هستند.
آرمسترانگ در ادامۀ سخنانش افزود: «در کهکشان‌ها، این اجسام بزرگ بعنوان خوشه‌های ستاره‌ای شناخته می‌شوند. خوشه ستارگان شامل ستاره‌های زیادی، از جمله ستارگانی است که در سنین مشابه قرار دارند و در محیط‌های مشابهی تشکیل شده‌اند. در راه شیری، خوشه‌های ستاره‌ای بسیار قدیمی هستند. اما در ابر ماژلانی بزرگ، ما هم خوشه‌های بسیار قدیمی و هم خوشه‌های بسیار جوان داریم. هرچند که هیچ تشابهی در بین آنها وجود ندارد. این امر بعنوان “مشکل فاصله زمانی” شناخته می‌شود.»
آرمسترانگ در پایان سخنانش گفت: « از آنجا که در ابر ماژلانی بزرگ، ما شاهد آغاز مجدد شکل‌گیری ستاره‌ها بوده‌ایم، این امر می تواند نشانگر ادغام کهکشان‌ها باشد. این یافته‌ها می‌تواند توضیح دهد چرا ابر ماژلانی بزرگ دارای یک دیسک ضخیم است. کار ما هنوز در مراحل اولیه قرار دارد، اما این امر به ما نشان می‌دهد که این نوع فرایند می تواند مسئول دیسک ضخیم‌تر یک کهکشان در گذشته باشد.»
ترجمه: سهیلا دوست پژوه/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com