ایران اکازیون:ستاره شناسان با محاسبۀ جرم تپ اختری دوگانه که در حال ناپدید شدن ناگهانی قرار داشت، برای اندازه گیری پیچ و تاپ فضا-زمان استفاده کردند.
این رویداد به شعبده بازی کیهانی شباهت دارد، رویدادی که انسانها برای اولین بار شاهد وقوع آن بودهاند و نمایانگر جنبههای گیجکنندهتری از نیروی گرانش است. این تکه گم شده از آسمان تپ اختری دوگانه به نام J1906+0746 است که در واقع از دو ستاره نوترونی به شدت متراکم تشکیل شدهاست. ستارههای نوترونی بقایای ستارههای بزرگی هستند که در پی یک رویداد انفجاری از هم پاشیده شدهاند، ستارههایی که شاید شعاع آنها کمتر از شهر منهتن آمریکا باشد، اما جرم آنها بیشتر از خورشید است.
این دو ستاره نوترونی با سرعت بالایی به دور یکدیگر میچرخیدند، اما مدار چرخش یکی از آنها به گونهای بود که هر ۱۴۴ میلیثانیه یک بار، پرتوی شبیه به نور فانوسهای دریایی از امواج رادیویی از خود منتشر میکرد. به گفته اخترشناسان دانشگاه بریتیش کلمبیا، با ردیابی دقیق حرکات این تپ اختر میتوان تعاملات گرانشی میان این دو ستاره به شدت یکپارچه را با دقتی بالا محاسبه کرد.
این تپ اختر که در فاصله ۲۵ هزار سال نوری از زمین قرار گرفته جوانترین تپ اختر دوگانهای است که تاکنون رصد شدهاست و اکنون از دید اخترشناسان ناپدید شده است. دانشمندان تا پیش از ناپدید شدن آن، در تلاشی توانستند پیچ و تاب ایجاد شده در فضا-زمان به واسطه تعاملات شدید گرانشی را در این تپ اختر محاسبه کنند. اما اکنون این دو ستاره از دید قدرتمندترین تلسکوپهای جهان نیز ناپدید شدهاند، رویدادی که به واسطه ایجاد انحراف و پیچش در فضا-زمان رخ داده که ناشی از تعاملات شدید گرانشی میان دو ستاره است. در ویدئوی زیر می توانید تاثیر چرخش این ستاره های نورتورنی بر پیچ و تاب فضا-زمان اطرافشان را مشاهده کنید:
در حقیقت چرخش سریع ستارگان و نیروی گرانش شدید میان این دو باعث شده بافت فضا-زمان اطراف آنها دچار پیچش و انحراف شود. به گفته دانشمندان اولین باری است که چنین تپ اختر جوانی به واسطه وقوع این رویداد از نظرها ناپدید میشود. ایجاد انحراف در فضا-زمان تا ابد نمیتواند این ستارهها را از دید انسان مخفی نگه دارند، زیرا ستارهها به تدریج به مسیر پیشین خود باز خواهند گشت، البته این رویداد تا ۱۶۰ سال آینده رخ نخواهد داد. این تحقیقات در Astrophysical journal منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: cnet , اطلاعات بیشتر: sciencedaily