ایران اکازیون:مطالعات ناسا نشان می‌دهد، احتمال برخورد یکی از خطرناک‌ترین سیارک‌های منظومه شمسی به کره زمین بیشتر از آن چیزی است که پیشتر تخمین زده می‌شد.
بنابر محاسبات جدید، شانس برخورد سیارک بنو با زمین در ۲۰۰ سال آینده از یک در ۲۷۰۰، به یک در ۱۷۵۰ افزایش یافته است. به گفته محققان ناسا، با مسیر مداری که بنو دارد، این سیارک در سال ۲۱۳۵ به زمین نزدیک خواهد شد، اما در آن زمان خطر خاصی برای سیاره ما ایجاد نخواهد کرد. اما اخترشناسان خطر اصلی را ۲۴ سپتامبر سال ۲۱۸۲ تخمین زدند. البته اگر در سال ۲۱۸۲ برخورد نکند، سیارک بنو یک گذر خطرناک دیگر از کنار زمین دارد که در سال ۲۳۰۰ رخ می‌دهد.
هرچند احتمال برخورد بنو با زمین ناچیز است، با این حال اخترشناسان می‌گویند با توجه به خطری که می‌تواند در بر داشته باشد باید آن را جدی گرفت. در صورت برخورد بنو به زمین انفجاری معادل ۱۲۰۰ مگاتن صورت خواهد گرفت که قدرتش ۸۰ هزار برابر انرژی بمب اتمی‌ای است که بر روی هیروشیما انداخته شد.
با این حال احتمال بسیار کمی وجود دارد که طی سه قرن آینده سیارک “بنو” به زمین برخورد کند و ناسا خاطرنشان کرد که به احتمال ۹۹.۹ درصد این اتفاق رخ نخواهد داد. ناسا در بیانیه‌ای گفت: اگرچه احتمال برخورد این سیارک به زمین بسیار کم است اما “بنو” در دسته‌ی سیارک‌های خطرناک قرار می‌گیرد. سیارکی دیگری با نام “۱۹۵۰ DA” نیز در این دسته قرار دارد.
به منظور جلوگیری از برخورد این سیارک محققان چینی اعلام کردند که قصد دارند برای منحرف کردن مسیر این سیارک خطرناک، ۲۳ موشک به فضا پرتاب کنند. چین برای این منظور باید ۲۳ فضاپیما را همزمان در کنار این سیارک قرار دهد تا با نیروی جاذبه بسیار اندکی که ایجاد می‌کنند، مسیر نهایی سیارک را ۹ هزار کیلومتر تغییر دهند. آمریکا نیز همزمان پروژه‌های آزمایشی را برای تست میزان انحراف احتمالی سیارک بر اثر جاذبه کلید زده است.
محققان به بررسی نیروهایی که ممکن است بر روی “بنو” طی گردشش به دور خورشید اثر بگذارند، پرداختند. یکی از این نیروها گرمای خورشید است که با گرم کردن سطح بخشی از این سیارک باعث ایجاد “اثر یارکوفسکی” شده و مسیر سیارک را تغییر می‌دهد. اثر یارکوفسکی زمانی رخ می‌دهد که بخشی از سیارک گرم شده و در طول شب با خنک شدن انرژی مادون قرمز تولید کند که در نهایت منجر به تغییر مسیر سیارک می‌شود.
سایر عوامل از جمله گرانش خورشید، سیارات و قمرهایشان و بیش از ۳۰۰ سیارک دیگر، فشار بادهای خورشیدی و پدیده خروج ذرات از بنو می‌تواند بر روی مدار این سیارک اثر بگذارد. اگرچه احتمال ۰.۰۵۷ درصدی برخورد “بنو” به زمین در سال ۲۳۰۰ و احتمال ۰.۰۳۷ درصدی برخورد آن به زمین در روز ۲۴ اوت سال ۲۱۸۲ احتمالات ناچیزی هستند، اما این مطالعه نقش مهم کاوشگر اسیریس-رکس در مشخص کردن مدار “بنو” را نشان می‌دهد.
این کاوشگر در حال بازگشت به زمین است و با خود نمونه‌های ارزشمندی از این سیارک باستانی به همراه می‌آورد که به دانشمندان در درک تاریخچه‌ی کهن منظومه‌ی شمسی و اثر خورشید در تغییر مدار “بنو” کمک می‌کند. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله‌ی “Icarus” منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع: NASA , dailymail.co.uk