مجله ایران اکازیون

حبابی داغ بجا مانده از انفجار ِ ابرنواختری ۱۰ میلیون ساله!




ایران اکازیون:یک تیم بین المللی از محققان یک حباب داغ از تابش اشعه ایکس را که بیرون و درون منظومه شمسی را پوشانده مشاهد کردند. ما می دانیم که این تشعشعات از دو منبع می آید اما تحت سلطه یک حباب داغ هستند.

ماسیمیلیانو گالزی، از گروه فیزیک دانشگاه میامی و محقق اصلی این پژوهش گفت: این یک کشف قابل توجه است، وجود یا عدم وجود حباب محلی بر درک ما از حباب خورشیدی و شناخت بیشتر  مدل آینده ما از ساختار کهکشانی تاثیر دارد. این یافته ها به اختر فیزیکدانان کمک می کند تا گوشه های حباب خورشیدی ما را بیشتر درک کنند، منبع انتشار این اشعه ایکس در پنجاه سال گذشته مورد بحث بوده است. آیا این بادهای خورشیدی از گازهای درون سیاره ای در منظومه شمسی سرچشمه می گیرند؟ یا در دورتر از حباب محلی داغ بجا مانده از گازهای یک انفجار ابر نواختری در کهکشان همسایه ما در ۱۰ میلیون سال قبل شکل گرفته اند؟ دانشمندان شواهدی یافته اند که هر دو مکانیسم مشارکت دارند، اما بخش عمده ی اشعه ایکس ایجاد شده از حباب محلی می آید.

بادهای خورشیدی جریانی از ذرات باردار هستند که به طور مداوم توسط خورشید ساطع می شوند و بر طبق یافته های جدید به نظر می رسد مسئول چهل درصد از اشعه ها همین ذرات باردار خورشیدی هستند. در انرژی پایین، نور توسط گاز خنثی در کهکشان ما جذب می شود، به این معنی که احتمالا این منبع در فاصله چند صد سال نوری زمین واقع شده و در واقع یک منبع محلی است. در هر حال هنوز  مشخص نیست که از منظومه شمسی می آید، یا از یک حباب داغ از یک سیستم خورشیدی همسایه در فاصله چند صد سال نوری زمین. “گالزی” افزود، این مانند مسافرت در شب و دیدن نوری است که نمی دانیم در ۱۰ یاردی ما فاصله دارد یا از ۱۰۰۰ مایلی ما می آید.

حباب های درون ستاره ای احتمالا با بادهای ستاره ای و انفجارهای ابرنواختری ایجاد می شوند و ماده را بیرون پرتاب می کنند، سپس حفره های درون ستاره ای متوسطی را شکل می دهند که با ماده ی فضایی بین ستاره ها در کهکشان پر می شوند.  ساطع شدن اشعه ایکس در منظومه شمسی ما زمانی اتفاق می افتد که بادهای ستاره ای با گازهای خنثی درون ستاره ای ترکیب می شوند.  باد ستاره ای جریانی از ذرات آزاد شده با انرژی بالاست و توسط اتمسفر خورشید ساتع می شود، این ناحیه اصطلاحا هیلیوسفر نامیده می شود. فرایند بادهای خورشیدی به این صورت است که همه ذرات در فضا با سرعت فرا صوت سفر می کنند، با هیدروژن خنثی و هیلیومی که به وسیله حرکات خورشید وارد منظومه شمسی می شوند به هم برخورد می کنند، در نتیجه اشعه ایکس ساطع شده و الکترون را گیر می اندازند.

هدف علوم تلاش برای جواب دادن به این سوالات است. مانند این که طبیعت اختر فیزیک محلی چه شکلی است و زمانی که هر ستاره ای متولد می شود چه اتفاقاتی می افتد. دو مطالعه فیزیک دانان بر روی خورشید، اندازه گیری بادهای خورشیدی را مهیا ساخته است. این کشف مهم و خاصی است که وجود یا عدم وجود تاثیرات حباب های محلی را بر درک ما از حباب خورشید را می تواند بعنوان یافته هایی در ساختار مدل های آینده ما از کیهان محلی مشخص کند. یافته ها وجود یک حباب داغ محلی را که قبلا مورد بحث بود را تایید می کند.

تیم تحقیقاتی یک ماهواره تحقیقاتی را برای آنالیز اشعه ایکس منتشر شده در این زمینه در سال ۲۰۱۲ ارسال کرده است. منبع دقیق این انتشار مشخص نیست، اما چیزی که مشخص است این است که یک حباب گازی است که از همسایگی ما می آید و دارای یک منبع محلی است. فاز بعدی این ماموریت در دسامبر ۲۰۱۵ برنامه ریزی شده و دانشمندانی از ناسا، دانشگاه کانزاس، دانشگاه جانز هاپکینز و دانشگاه CNEF فرانسه در آن حضور دارند.

منبع : dailygalaxy

نویسنده این مطلب: رامین فخاری، دانشجوی کارشناسی ارشد برق و قدرت از دانشگاه علم و صنعت و کارشناسی علوم سیاسی، علاقمند به نجوم، کیهان شناسی، زیست شناسی و تاریخ معاصر می باشد و به عنوان نویسنده در وب سایت بیگ بنگ فعالیت می کند.