ایران اکازیون:خوشه‌های کهکشانی، یکی از عظیم‌ترین ساختارهایی هستند که می‌توانند در جهان یافت – دسته‌های غول‌آسای این کهکشان‌ها توسط گرانش به یکدیگر متصل شده‌اند. این تصویر واضح از تلسکوپ فضایی هابل ناسا یکی از این خوشه‌ها که RXC J0032.1 + 1808 نام دارد را نشان می‌دهد که نور آن مسافت ۴ میلیارد سال را طی نموده تا به ما برسد.
با این حال، خوشه‌ها باید چیزی داشته باشند تا بدان بچسبند؛ ابرخوشه‌ها توسط گرانش در کنار یکدیگر قرار نمی‌گیرند، بنابراین خوشه‌های کهکشانی هنوز هم بزرگترین ساختارهای کیهان تلقی می‌شوند که توسط گرانش در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. مقدار مادۀ موجود در خوشه‌های کهکشانی به اندازه کافی بالا است و لذا می‌تواند مفهوم زمان-فضا را تحریف نموده و مسیری که نور از طریق آن از خوشه عبور می‌کند، را منحرف نماید.
در بعضی موارد، این پدیده تا حدودی شبیه به یک لنز بزرگنمایی است که، به ما اجازه می‌دهد اجرامی را که در پشت یک خوشه قرار دارند و در غیر این صورت غیرقابل کشف خواهند بود را مشاهده نماییم. این تصویر از خوشۀ کهکشانی عظیم RXC J0032.1 + 1808 توسط دوربین پیشرفته هابل(ACS) و دوربین میدان دید گسترده ۳ (WFC3) بعنوان بخشی از یک برنامه رصد گسترده فضایی تحت عنوان پروژه رلیکس(RELICS) گرفته شده است. این پروژه، ۴۱ خوشۀ کهکشانی غول‌پیکر را در طول مسیر ۳۹۰ مدار حبابی به تصویر می‌کشد، و هدف آن یافتن بهترین کهکشان‌های موجود در دوردست است.
با بررسی بیشتر این کهکشان‌ها از طریق تلسکوپ فعلی و تلسکوپ فضایی جیمز وب در آینده، امیدواریم به اطلاعات بیشتری در مورد کیهان دست یابیم. اخترشناسان ناسا در این خصوص توضیح دادند: «انتظار می‌رود در سال ۲۰۱۸، تلسکوپ فضایی جیمز وب با بررسی طول موج فروسرخ اجرام دوردست را رصد کند. در نتیجۀ انبساط کیهان، اجرام بسیار دور، تغییر رنگ می یابند – نور آنها به سمت طیف قرمزتر تغییر کرده و بنابراین برای مطالعۀ آنها نیاز به یک تلسکوپ فروسرخ می باشد. در حالی که تلسکوپ هابل می تواند به مشاهدۀ میلیاردها سال گذشته و کهکشان‌های اولیه بپردازند، جیمز وب از توانایی لازم برای مطالعۀ کهکشان‌های “اولیه” در نخستین دوران شکل‌گیری آنها برخوردار می باشد.
ترجمه: سهیلا دوست پژوه/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com