ایران اکازیون:نتایج پژوهشی جدید نشان می‌دهد در اعماق کره ماه مقدار کمی آب انباشته شده است و این آب در ابتدای تاریخ پیدایش و پس از برخورد سیارک‌ها با اقیانوس‌های گدازه‌ای ماه وارد این جرم کیهانی شده است.
با گذشت زمان فعالیت‌های آتشفشانی مقادیری از این گدازه‌ها را به سطح ماه پرتاب کرد و کمی پس از آن، فضانوردان آپولو مقداری از سنگ‌های آتشفشانی ایجاد شده روی سطح ماه را با خود به زمین آوردند. پیوند شدید و تراکم بالا در سنگ‌ها ردپای وجود آب است، به گفته جسیکا بارنز از دانشگاه اوپن در بریتانیا، بحث حجم زیادی از آب در ماه نیست، بحث بر سر آب منجمد نیز نیست، زمانی که درباره آب درونی یا ماگمایی صحبت می‌شود، بحث برسر آبی است که در میان کانی‌ها به دام افتاده است.
بارنز و همکارانش با مدلسازی سناریو‌های مختلف و بررسی تمامی مقاله‌های منتشر شده درباره ساختار سنگ‌ها ماه به این نتیجه رسیدند که دنباله‌دارها نقش کوچکی در انتقال آب به ماه داشته‌اند. بیشتر از دنباله‌دارها که حاوی آب سنگین هستند، سیارک‌های مملو از آب به عنوان عامل ورود آب به سطح قمر زمین شناخته شدند، البته سیارک‌هایی از جنس کندریت کربنی زیرا این سنگ‌ها از خصوصیاتی برخوردارند که آنها را در دسته سیارک‌های اولیه قرار می‌دهد که حاوی مقادیر زیادی آب و مولکول‌های ارگانیک هستند. براساس این تحقیقات، چنین سنگ‌هایی در حدود ۴.۳ تا ۴.۵ میلیارد سال پیش، یعنی در ۲۰۰ میلیون سال اول تولد ماه، این جرم مذاب را مورد هجوم خود قرار داده‌اند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه ی nature منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: BBC