این سیاهچاله یک اَبَرسیاهچاله هیولا است که در مرکز یک کهکشان در فاصله ۱۰۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد و بسیار خاص است، چرا که متعلق به طبقه‌ای به نام “هسته‌های فعال کهکشانی”(AGN) است که به نظر می‌رسد درخشش فوق‌العاده آنها به دلیل بلعیدن مداوم مواد اطراف توسط آنها است.
ماجرا از مارس ۲۰۱۸ آغاز شد، هنگامی که یک هسته فعال کهکشانی با نام ” ۱ES ۱۹۲۷+۶۵۴” به طور ناگهانی شعله‌ور شد و ۴۰ بار درخشان‌تر از حد معمول خود درخشید. تلسکوپ “ASSASN” این تلالو را مشاهده کرد که اخترشناسان را واداشت تا تلسکوپ‌های دیگر را به سمت آن نشانه بروند.
دانشمندان در حالی که آن را با طیف‌های پرتو ایکس، نور مرئی و فرابنفش مشاهده می‌کردند، ناگهان متوجه شدند که در کمال تعجب درخشندگی آن در حال کاهش است و میزان روشنایی آن با ضریب ۱۰ هزار کاهش می‌یابد تا اینکه به جایی رسید که دیگر به هیچ وجه قابل تشخیص نبود. دانشمندان تاکنون هرگز شاهد چنین شعله وری سریعی نبودند.
“ارین کارا” سرپرست این تحقیق می‌گوید: ما انتظار داریم که تغییر درخشندگی در این حد، در بازه‌های زمانی هزاران تا میلیون‌ها سال رخ دهد. اما در این جرم، ما شاهد آن هستیم که درخشندگی آن طی یک سال ۱۰ هزار بار کمتر شد و حتی در هشت ساعت با ضریب ۱۰۰ تغییر کرد که تاکنون چنین چیزی دیده نشده بود و کاملاً ناشناخته است و ذهن را مشغول می‌کند.
اما این پایان ماجرا نبود، چرا که چند ماه بعد، نور این سیاهچاله دوباره شکوفا شد و تقریباً به درخشش اصلی خود بازگشت که باز همچنین رویدادی تاکنون دیده نشده بود. اخترشناسان بر این باورند که تاج سیاهچاله که منبع نور است، به طور جدی دچار اختلال شده و حتی ممکن است نابود شده باشد. این فرضیه افت و بازگشت نور آن را توجیه می‌کند، زیرا دیسک سیاهچاله می‌تواند بعداً خودش را اصلاح کند و مجدداً مورد مصرف سیاهچاله قرار بگیرد.
حتی اگر اینگونه باشد، چه نوع فاجعه‌ای می‌تواند چنین تخریبی ایجاد کند؟ یکی از فرضیه‌های محققان این بود که یک ستاره بسیار به سیاهچاله نزدیک شده و توسط آن از هم گسیخته است و شعله‌ور شدن و درخشندگی اولیه می‌تواند در اثر تخریب ستاره ایجاد شده باشد و شدت آن واقعه می‌تواند مواد را از تاج بیرون بیاورد تا داخل سیاهچاله فرو رود. سپس با گذشت زمان، بیشتر آن ساخته شده و در نهایت هسته فعال کهکشانی را تغذیه کرده و به آن اجازه داده تا بار دیگر روشن شود.
“کارا” می‌گوید: به نظر می‌رسد این نخستین باری است که می‌بینیم تاج سیاهچاله ناپدید می‌شود، اما پس از آن خود را بازسازی می‌کند و ما این را در زمان واقعی مشاهده می‌کنیم. این رویداد در درجه اول برای درک چگونگی داغ شدن و تغذیه تاج سیاهچاله بسیار مهم خواهد بود. اخترشناسان همچنان به این جرم کیهانی توجه دارند، چرا که ممکن است کار دیگری که به طور معمول امکان‌پذیر نیست و تاکنون دیده نشده، انجام دهد. این تحقیق در Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencealert.com