مجله ایران اکازیون

شکارچی جدید سیارات اولین سیاره فراخورشیدی‌ را کشف کرد




ایران اکازیون:اخترشناسان با استفاده از «ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی عبوری» موسوم به «TESS» موفق به کشف یک سیاره فراخورشیدی اَبَر زمین شدند که به دور یک ستارۀ بسیار درخشان و خورشید مانند به نام HD 39091 می چرخد.

تصویر هنری از سیاره فراخورشیدی HD 39091c

به گزارش بیگ بنگ، سیاره فراخورشیدی HD 39091c که با نام های π Mensae، Gliese 9189 و HIP 26394 نیز شناخته می شود، در مدار یک ستاره از نوع «G0» واقع شده که ۶۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. شعاع این ستاره تقریبا ۱.۱ برابر شعاع خورشید است و از سیارۀ غول‌پیکر دیگر بنام HD 39091b نیز میزبانی می کند. سیاره غول‌پیکر ۱۰ برابر جرم مشتری دارد و دوره چرخش آن ۵.۷ سال می باشد. سیاره تازه کشف شده که HD 39091c نام دارد، هر ۶.۲۷ روز به دور ستاره خود می چرخد.

دکتر «چو هوانگاند» اخترشناس MIT و همکارانش گفتند: «این منظومه از یک سیاره کوچک و یک سیاره غول‌پیکر در یک مداری طولانی و بسیار خارج از مرکز تشکیل یافته است. تا به امروز، تنها چند منظومه دیگر با این نوع معماری دیده شده‌اند.» اخترشناسان مشاهدات مربوط به این منظومه را که با ماهواره تس متعلق به سازمان فضایی ناسا بدست آمده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

محققان خاطر نشان کردند: «ماموریت تس، جستجوی سیاره‌هایی به اندازه زمین در اطراف نزدیکترین و درخشان‌ترین ستاره‌هاست. چهار تلسکوپ نوری ۱۰ سانتی‌متری برای عکسبرداری مداوم از سیاره‌های مذکور و بررسی درخشندگی ستاره‌های مناسب استفاده می شود. ما موفق به شناسایی یک سیاره در اطراف این منظومه شدیم؛ یعنی دقیقا همان نوع سیاره‌ای که ماهواره تس برای شناسایی آن طراحی شده است.»

محاسبات تیم محققان نشان می دهد که شعاع سیارۀ HD 39091c تقریبا ۲.۱ برابر شعاع زمین است و جرم آن هم در حدود ۴.۸ برابر جرم زمین می باشد. به احتمال زیاد این سیاره حجم بالایی از مواد سبک را در دل خود جای داده است که از جمله آنها می توان به آب، متان، هیدروژن و هلیوم اشاره کرد. وجود هسته سنگی/آهنی در این سیاره هم بسیار محتمل است.

دکتر هوانگ و همکارانش در پایان اظهار داشتند: «با قدری نزدیک به فروسرخ ۴.۲۴، ستاره HD 39091 یکی از درخشان‌ترین ستاره‌ها می باشد که تلسکوپ فضایی جیمز وب می تواند در آینده به بررسی آن پرداخته و جزئیات بیشتری را در خصوص این جرم سماوی و سیارات اطرافش در اختیار ما قرار بدهد.» این اکتشاف و جزئیات مربوط به آن در مجله «Astrophysical Journal Letters» منتشر شده است.

ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sci-news.com