ایران اکازیون:یک تیم از محققان معتقدند که دنبالهدارها و شهاب‌سنگ‌ها، عامل اصلی انقراض دسته جمعی موجودات در ۲۶۰ میلیون سال گذشته در زمین بوده‌اند و در این بین ماده تاریک نیز بی تاثیر نبوده است.
مایکل رمپینو، زمین‌شناس از دانشگاه نیویورک و کن کالدیرا، دانشمند دپارتمان موسسه بوم شناسی جهانی کارنگی، در مقاله خود، به ارائه یافته‌های جدید درباره ارتباط سن این دهانه‌ها با تکرار انقراض جمعی، از جمله مرگ دایناسورها پرداختند. آنها در طول دوره پژوهش، به ارائه الگوهایی از دهانه‌های برخوردی و رویدادهای انقراض که هر ۲۶ میلیون سال اتفاق می‌افتد، پرداختند.
این چرخه از طریق صفحه میانی متراکم کهکشان راه شیری با حرکت تناوبی خورشید و سیارات مرتبط است. دانشمندان بر این باورند که آشفتگی‌های گرانشی ابردنباله‌دار اورت که به دور خورشید می‌گردد، سبب بارش دنبالهدارها در داخل منظومه شمسی می‌شود که طی آن برخی از این دنبالهدارها به زمین برخورد می‌کنند. به گفته ی دانشمندان هر ۲۶ میلیون سال منظومه شمسی از میان دیسک کهکشان راه شیری عبور می کند و شاید تاثیر گرانشی ماده تاریک، در صفحه کهکشان بتواند بشکلی دنباله دارها و شهاب سنگها را از مدار خارج کرده و باعث برخورد آنها به زمین شود.
رمپیو می‌گوید: ارتباط بین شکل‌گیری این اثرات و رویدادهای انقراض در ۲۶۰ میلیون سال گذشته قابل توجه بوده و نشان دهنده یک رابطه ی مشخص است. این دو محقق دریافتند که شش انقراض جمعی در طول دوره مورد مطالعه با زمان‌های افزایش تاثیر ویرانی بر روی زمین ارتباط دارند. یکی از این دهانه‌ها که در این پژوهش در نظر گرفته شده، ساختار برخوردی بزرگ چیکشلوب در یوکاتان به قطر ۱۸۰ کیلومتر است که زمان آن به ۶۵ میلیون سال قبل بر می‌گردد. آنها افزودند که پنج حلقه از این شش دهانه برخوردی بزرگ از ۲۶۰ میلیون سال گذشته بر روی زمین، با حوادث انقراض جمعی در ارتباط است. نتایج این پژوهش در ماهنامه انجمن سلطنتی نجوم منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: space.com
