این باغچه مهر و موم شده توسط دانشگاه “چونگکینگ” توسعه داده شده و شامل دانههای سیبزمینی، پنبه و کلزا و همچنین رشادی، مگس سرکه، مگس میوه و مخمر است که برای ایجاد یک اکوسیستم کوچک گردهمآوری شدهاند. دانشگاه “چونگکینگ” در این رابطه گفت: گیاهان اکسیژن و غذای لازم برای دیگر موجودات زنده را در این باغچه فضایی فراهم میکنند. مگسها به عنوان مصرف کننده و مخمر به عنوان تجزیهگر، با مصرف اکسیژن، کربن دیاکسید لازم را برای فتوسنتز گیاهان تولید میکنند.
علاوه بر این، مخمر میتواند ضایعات گیاهان و مگسها را تجزیه کرده و رشد کند و همچنین میتواند به عنوان غذای مگسها استفاده شود. با این چرخه، یک زیستکره(بیوسفر) کوچک شامل تولیدکنندگان، مصرف کنندگان و تجزیه کنندگان تشکیل شده است. بذرهای پنبه به سرعت جوانه زدند و تبدیل به اولین گیاهانی شدند که با موفقیت در فضای خارج از شرایط کنترل شده ایستگاه فضایی بینالمللی رشد کردند.
در حالی که رشد این گیاهان یک موفقیت بزرگ بود، اما این آزمایش اصلی ماموریت “چانگه-۴” نبود. در سال ۲۰۱۵ یک مقام فضایی چینی از دانشگاههای برجسته این کشور خواست تا برای ماموریت “چانگه-۴” محمولههای جذابی فراهم کنند و این زیستکره کوچک از میان صدها طرح انتخاب شد. ماهنورد “چانگه-۴” در حال حاضر مشغول کار اصلی خود یعنی جمع آوری اطلاعات در مورد سطح و اتمسفر نیمه دور ماه است و این اطلاعات را از طریق یک رله ماهوارهای به دفتر مرکزی ارسال میکند.
“چانگه-۴” تنها یک قطعه از پازل اکتشاف فضایی بلند پروازانه چین است. انتظار میرود “چانگه-۵” برای جمع آوری نمونههایی که به زمین برگردانده میشوند، در آینده نزدیک عازم ماه شود. باغچه “چانگه-۴” نخستین گیاهانی نیستند که در فضا رشد کردند و این کار قبلا در ایستگاه فضایی بینالمللی، ایستگاه فضایی میر و آزمایشگاه فضایی “تیانگونگ-۲” چین انجام شده بود. هرچند که این دانهها اولین گیاهانی بودند که در کره ماه رشد کردند.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: space.com