ایران اکازیون:تعداد قابل‌توجهی از ستارگان پرجرم یک ستارۀ همراه در نزدیکی‌شان دارند. تیمی از دانشمندان بین‌المللی به رهبری محققان دانشگاه کیوتو مشاهده کردند برخی از ستارگان که بصورت ابرنواختر منفجر می‌شوند، قبل از انفجار بخشی از لایه‌های هیدروژن‌شان را به ستارگان مجاورشان انتقال می‌دهند.
وقتی ستاره بخش قابل‌توجهی از لایه‌ی هیدروژنش را به دلیل نزدیکی با ستارۀ همسایه آزاد می‌سازد، انفجار آن بصورت ابرنواختر نوع lb یا lbb ملاحظه می‌شود. یک ستارۀ پرجرم‌تر وقتی لایه‌ی هلیومی خود را در اثر بادهای ستاره‌ای، از دست می دهد، بصورت ابرنواختر نوع lc منفجر می‌شود. بادهای ستاره‌ای جریانات عظیمی از ذرات پرانرژی ِ سطح یک ستاره هستند که ممکن است لایۀ هلیوم‌اش را در زیر لایۀ هیدروژن از بین ببرد.
مشاهدات این گروه تحقیقاتی نشان می‌دهد که این مکانیزم یک مدل بالقوه در توصیف تکامل ستارگان پرجرم است. این مکانیزم با نام “هیبریدی” نشان می‌دهد که ممکن است این ستاره در طول دوران زندگی‌اش در اثر تعامل با ستارۀ همسایه و همچنین در اثر بادهای ستاره‌ای، به تدریج جرمش را به این ستاره بدهد. پروفسور “سپو ماتیلا” از گروه اخترفیزیک دانشگاه تورکو گفت: «با مشاهدۀ مرگ ستارگان بصورت ابرنواختر و چنین پدیده‌هایی می‌توانیم درکمان را از تکامل ستارگان پرجرم بالا ببریم. هرچند، درک ما از تکامل ستارگان پرجرم هنوز ناقص است.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature Astronomy منتشر شده است.
ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: phys.org