ایران اکازیون:هوش مصنوعی بیش از ۲۰۰ هزار کهکشان را بررسی می‌کند تا تأیید کند که برخوردهای کهکشان باعث انفجارات ستاره‌ای شده است.
یکی از مصرانه‌ترین سئوالات منجمان این است که ستارگان چگونه و چه زمانی در کهکشان‌های دیگر شکل گرفتند. کیهان شامل صدها میلیارد کهکشان است و آنها در شکل‌های مختلفی وجود دارند. مثلأ کهکشان کلاه مکزیکی، کهکشان سیه چشم، کهکشان گرداب یا کهکشان راه شیری خودمان، که در کل آسمان نقش بسته را در نظر بگیرید. هر کهکشان میزبان صدها میلیارد ستارۀ پرنور است. این ستارگان چگونه و چه زمانی در مرحله‌ی کیهانی ادغام شدند؟
یک فرضیه‌ی معروف در میان اخترفیزیکدانان این است که ادغام‌های کهکشانی با مراحل انفجار ستاره‌ای کوتاه و تشکیل دو برابر ستاره‌ها در کل مدت ادغام، همراه است. در واقع ادغام‌ها امواج شوک را در گاز بین ستاره‌ای تولید می‌کنند و ستارگان نوزاد را به سرعت پرورش می‌دهند. گروهی از محققان با تحلیل سوابق بیش از ۲۰۰ هزار کهکشان این نظریه را تأیید می‌کنند. آنها تا دو برابر تعداد انفجار ستاره‌ای را در کهکشان‌های ادغامی در مقایسه با کهکشان‌های انفرادی، یافت کردند.
از آنجاییکه پایگاه دادۀ این تیم بسیار بزرگ بود، آنها یک الگوریتم یادگیری عمیق ساختند که به خودش یاد داد تا ادغام کهکشان‌ها را شناسایی کند. پیرسون گفت: «مزیت هوش مصنوعی این است که قابلیت تکرار مطالعه‌مان را بالا می‌برد، زیرا این الگوریتم در تعاریف یک ادغام عملکرد ثابتی دارد. همچنین، آماده‌سازی خوبی برای بررسی‌های آتی بر روی میلیاردها کهکشان می‌باشد. پس شما به طرز اجتناب‌ناپذیری به هوش مصنوعی نیاز دارید. حتی پروژه‌های علمی شهروندی مثل باغ‌وحش کهکشانی نمی‌توانند با این اعداد کار کنند».
این اولین‌باری است که ستاره‌شناسان از هوش مصنوعی در مطالعۀ ادغام کهکشانی استفاده کرده‌اند. وانگ گفت: «این یک نقطه عطف است، زیرا هوش مصنوعی نقش بسیار بزرگی در رشته‌ی ما ایفا می‌کند. اما باید بخاطر داشته باشیم که قدرت هوش مصنوعی محدود به نحوه‌ی یادگیری آن است. اگر آن را با تعریف معیوبی از ادغام کهکشان تغذیه کنیم، آنگاه کارش را به درستی انجام نخواهد داد». جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: scitechdaily.com