ایران اکازیون:از همین جایی که در زمین ایستاده‌ایم، می‌توان به راحتی این واقعیت را به دست فراموشی سپرد که سیارۀ ما بطور پیوسته در حال حرکت است. اکثر تایم‌لپس‌های سنتی از راه‌شیری به گونه‌ای آن را به نشان می‌دهد که گویی آسمان شب در حال چرخش به دور ماست، اما در واقع، خلاف آن به وقوع می‌پیوندد.
نیرنبرگ در گفتگو با وبسایت «Science Alert» اظهار داشت: «من برای اولین‌بار به این منطقه رفتم تا تایم‌لپسی از راه‌شیری بگیرم به طوری که ذخیرۀ آب در پیش زمینه تصویر بیفتد، اما دسترسی به بخش کناری ذخیرۀ آب که روبروی راه‌شیری بود توسط یک فنس مسدود شده بود. چون نمیتوانستم مخزن آب را در پیش زمینه تایم‌لپسم بگنجانم، باید کار دیگری انجام میدادم تا شرایط جالب شود.»
او تصمیم گرفت از سه پایه ردیابی استوایی(Equatorial Tracking) که ابزاری رایج در عکاسی نجومی است، استفاده کند. این پایه این فرصت را به عکاس می‌دهد تا ستاره‌ها و سیاره‌ها را به هنگام حرکتشان در آسمان ردیابی و رصد کند. و این کار را با تقلید از چرخش تقریبا پیوسته زمین انجام می‌دهد. او گفت: «به این ایده رسیدم که باید دوربینم را روی پایه استوایی بگذارم و تایم‌لپسی از زمین در حال چرخش بگیرم، نه آسمان.»
همزمان که کرۀ زمین به دور خورشید می‌چرخد، روی محوری گردش می‌کند که از شمال تا جنوب ادامه دارد و تقریبا ۱۶۰۰ کیلومتر بر ساعت گسترده است. مدت زمان ِ لازم برای زمین به منظور تکمیل این چرخش «روز نجومی» نامیده می‌شود که دقیقا ۲۴ ساعت نیست؛ دقیق‌تر بخواهیم بگوییم، معادل ۲۳.۹۳۴۴۶۹۶ ساعت می‌باشد. بنابراین، پایۀ عکاسی با چرخیدن در سرعتی یکسان و در امتداد محور یکسان مثل سیاره خودمان عمل می‌کند، اما در جهت مخالف.
نیرنبرگ افزود: «سه پایه استوایی همتراز با ستارۀ قطبی است و دوربین را با سرعت ۱۵ درجه در هر ساعت چرخش می‌دهد که این مقدار برابر است با سرعت چرخش زمین، یعنی دوربین ستاره‌ها را در آسمان دنبال می‌کند. و مهم نیست چند ساعت بگذرد، دوربین بخش یکسانی از آسمان را مورد رصد قرار می‌دهد.» به همین شیوه در ویدئو می‌بینیم که ستارگان راه‌شیری در زمان چرخش ِ سیارۀ زمین، ثابت به نظر می‌رسند.
ترجمه: منصور نقی‌لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencealert.com