ایران اکازیون:دانشمندان بر این عقیدهاند که سیارکها مواد و اجرامی هستند که از تشکیل اولیه منظومه شمسی باقی ماندهاند و برخی بر این باورند که آنها بقایایی از تخریب یک سیاره هستند.
بیشتر سیارکها به سه نوع اصلی طبقهبندی میشوند:
نوع سی: بیش از ۷۵ درصد از سیارکهای شناخته شده در این گروه قرار دارند. مواد تشکیلدهنده سیارکهای نوع سی به جز هیدروژن، هلیم و مایعات فرار، شبیه به همان مواد تشکیلدهنده خورشید هستند.
نوع اِس: حدوداً ۱۷ درصد از سیارکها از این نوع هستند. این سیارکها شامل رسوبات نیکِل، آهن و منیزیم هستند.
نوع اِم: تعداد اندکی از سیارکها در این گروه قرار دارند که حاوی نیکِل و آهن هستند.
دانشمندان حتی بدون استفاده از یک ماموریت انسانی برای مطالعه کامل یک سیارک، درباره مواد تشکیل دهنده سیارکها اطلاعات بسیاری دارند. اخترشناسان از «طیف سنجی تلسکوپی» برای بررسی نور بازتابیده از سطح سیارک (به منظور یافتن آنچه در سیارک وجود دارد) استفاده میکنند. دانشمندان گمان میکنند علاوه بر آهن، نیکل و منیزیم در برخی از سیارکها عناصری چون آب، اکسیژن، طلا و پلاتین نیز وجود دارند.
در این میان آب بیشتر از سایر عناصر توجه کاشفان را به خود جلب کرده است زیرا میتواند به زنده نگاه داشتن یک شهرک فضایی کمک کند. به راستی بدون آب برای پیشبرد اکتشافات انسانی در فضا راهی وجود ندارد. همچنین میتوان آب را با تجزیه به دو عنصر هیدروژن و اکسیژن به عنوان سوختِ پیشران موشکی، به کار گرفت.
سیارکی به قطر یک کیلومتر دارای وزنی حدود دو میلیارد تُن است. شاید یک میلیون سیارک با این ابعاد در منظومه شمسی وجود داشته باشد. بنابر گفته دانشمندان، هر یک از این سیارکها حاوی ۳۰ میلیون تُن کبالت فلزی و ۷۵۰۰ تن پلاتین است. پلاتین موجود در این سیارکها، خود به تنهایی دارای ارزشی بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار است. سیارکها به لحاظ صنعتی بسیار مستعد هستند. اما آیا میدانید که فرود بر یکی از این سیارکها، یافتن این مواد با ارزش، جداسازی و فرآوری آنها به چه قیمتی تمام میشود؟ چگونه عملیات معدنکاری سیارکی ممکن است زمین و شهرکهای آن در سیارات دیگر را با مواد فراوان خود تامین کند؟
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: howstuffworks.com
گزارش: عباس خاراباف/ سیناپرس