ایران اکازیون:بشر برای برقراری ارتباط، و ارسال و دریافت پیام از بیگانگان فضایی حدود ۵۰ سال در تلاش بوده؛ از امواج رادیویی به لیزر، از سیگنالهای عجیب و غریب به هیدروژن در سراسر کیهان و… اما این کار چه پیشرفت‌هایی برای ما داشته است؟
او این تصمیم را متاثر از تناقض ستی می داند. بر اساس گفته‌های او این تناقض ناشی از عدم تطابق در نوع تلاش است به این معنا که همگی تمایل به دریافت پیام به جای ارسال پیام به بیگانگان داریم. او همچنین افزود که «تمایل ندارم احساس کنم انگار در پیله یا یک جزیره‌ی تک نفره زندگی می‌کنم.» پیام‌های مشابهی در سال ۲۰۰۱، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۸ نیز فرستاده شد. این پیام‌ها سبب پدید آمدن بحث‌هایی جدی در جامعه‌ی علمی و تشکیل نشست‌هایی توسط انجمن سلطنتی در سال ۲۰۱۰ با عنوان “به سمت برنامه‌ای علمی و اجتماعی در مورد حیات فرازمینی” شد.
در سال ۱۹۷۷ سیگنال رادیویی هیجان انگیزی به نام wow با فرکانس پایین توسط تلسکوپ رادیویی گوش بزرگ(Big Ear) در دانشگاه ایالتی اوهایو از فضا دریافت شد. البته اکنون مشخص شده است که احتمالا این سیگنال توسط یک دنباله‌دار ایجاد شده است. مثال قابل ذکر دیگری از پیام‌های دریافتی Radio source SHGb02+14a می‌باشد که در سال ۲۰۰۳ تشخیص داده شد. این پیام ۱۴۲۰ مگاهرتز بوده و اگرچه بسیار ضعیف بود اما هر بار که مشاهده شد برای یک دقیقه به طول انجامید.
چگونه با بیگانگان سخن می‌گوییم؟
دو جنبه در مورد برقراری ارتباط با بیگانگان وجود دارد: اول اینکه چگونه پیام را میفرسیتم و دوم چیزی است که قرار است بگوییم. بحث‌های بسیاری بر سر هر دو مورد از ارتباطات داخل کهکشانی وجود دارد. اصلی‌ترین روشی که اخیرا با استفاده از آن پیام‌هایمان را در کیهان منتشر کرده‌ایم از طریق سیگنالهای رادیویی بوده است. امواج رادیویی مدولاسیون فرکانس برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ استفاده شد که پیامی را از تلسکوپ رادیویی آرسیبو در سال ۱۹۷۴ از پرتوریکو به فضا فرستادیم. این پیام که به صورت باینری بود شامل تصاویری از انسان‌ها، فرمول‌هایی برای عناصر و ترکیبات سازنده‌ی دی‌ان‌ای و تصاویری از منظومه‌ی شمسی بود. سیستم‌های دیگر پیام‌رسانی به فضا دستی تر می‌باشند. همچون “پلاک‌های پایونیر” که به در کاوشگرهای پایونیر ۱۰ و ۱۱ متصل شده‌اند.
مشاجره اصلی بر سر آنچه به بیگانگان می‌فرستیم از آنجا سرچشمه می‌گیرد که اگر آنان یک سیگنال از ما دریافت کنند چه فکری خواهند کرد. باورهای موجود بر اساس این است که آیا بیگانگان موجوداتی بدخواه هستند یا خیرخواه. کارل سیگن معتقد است که هر تماسی خوب و بی خطر خواهد بود چرا که بر اساس آنچه که در رمانش به نام تماس(Contact) در سال ۱۹۸۵ نیز نوشته است اعتقاد دارد تمدن‌های تهاجمی در طولانی مدت همیشه خود را نابود می‌کنند. از طرف دیگر استیون هاوکینگ معتقد است اگر بیگانگان به ملاقات ما بیایند همانند زمانی خواهد بود که کلمبوس به آمریکا رفت که این قضیه برای بومی‌های آمریکایی اصلا خوش یمن نبود.
ترجمه: معصومه رحیمی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: futurism.com