محققان هنگام جستجو برای حیات در فضا، سیاره‌هایی را رصد می‌کنند که از لحاظ اندازه، حجم، دما و ترکیبات اتمسفر شبیه زمین باشند. اما بتازگی محققان دانشگاه کمبریج دسته‌ای جدید از سیارات را کشف کردند. این سیارات اغلب با نام‌های «اَبَرزمین» یا «مینی نپتون» شناخته می‌شوند و در حدود ۲.۶ برابر زمین‌اند و دمای اتمسفری آنها نیز تقریبا تا ۲۰۰ درجه سلسیوس می‌رسد.
به گفته محققان این دسته از سیارات، «Hycean» نام دارند که از ترکیب دو واژه هیدروژن و اقیانوس به وجود آمده است. سیارات این گروه تا حدودی ویژگی‌های زمین و نپتون را دارند که تعداد آنها در جهان بسیار زیاد است. همچنین ردیابی‌های سیارات Hycean در مقایسه با سیارات مشابه زمین نیز آسان‌تر است. این سیارات داغ بوده و سطح آنها با اقیانوس پوشیده شده است و جو آنها مملو از هیدروژن است.
به گفته محققان در صورتی که این سیارات میزبان حیات باشند ممکن است بتوانیم طی دو تا سه سال آینده اولین نشانه‌های زیستی در آنها را تشخیص دهیم. تلسکوپ جیمز وب که در ماه نوامبر پرتاب خواهد شد نیز به پیشبرد این تحقیقات کمک خواهد کرد.
«نیکو مدهوسوهان» محقق ارشد این پژوهش سیاراتی را شناسایی کرده که در این دسته جای می‌گیرند. این سیارات بزرگ‌تر از زمین هستند و دمای بیشتری دارند، با این وجود ویژگی‌هایی در این سیارات حاکی از آن است که احتمالاً دریاهای بزرگی حاوی حیات میکروبی هستند. مشابه این دریاها در بسترهای آبی بسیار نامساعد در زمین نیز وجود دارد.
علاوه بر آن ترکیبات چنین سیاره‌هایی به جستجوی طیف گسترده‌تری از مولکول‌ها کمک می‌کند مولکول‌هایی که می‌توانند نشانه‌هایی از حیات داشته باشند. این سیارات اغلب در قفل گرانشی ستارگان خود قرار دارند، یعنی ممکن است حیات در سمت تاریک این سیارات نیز وجود داشته باشد. این سیارات به گونه‌ای در برابر ستاره خود قرار دارند که یک سمت آنها همیشه در معرض نور است؛ بنابراین این سمت آنها برای تشکیل حیات بیش از اندازه داغ باشد.
محققان همچنین نشانگرهای زیستی مشخص کرده‌اند که با رصد آنها می‌توان سیارات عضو گروه Hycean را ردیابی کرد. دانشمندان تاکنون ۱۱ سیاره احتمالی یافته‌اند که در این دسته قرار می‌گیرند و به دور ستاره‌های نزدیک منظومه شمسی، گردش می‌کنند. همه این ستاره‌ها، کوتوله‌های سرخی هستند که ۳۵ تا ۱۵۰ سال نوری با زمین فاصله دارند.
یکی از مهمترین آنها سیاره K۲-۱۸b است که قرار است تلسکوپ جیمز وب پس از پرتاب شدن به فضا آن را رصد کند. جزئیات بیشتر این پژوهش در Astrophysical Journal منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع: theguardian.com , sci-news.com