ایران اکازیون:پروکسیما قنطورس نزدیکترین ستارۀ همسایه ما است و فقط ۴.۲ سال نوری با زمین فاصله دارد. این ستاره دارای یک سیاره است که اخترشناسان آن را می‌شناسند، یک دنیای قابل‌سکونت که “پروکسیما بی” نام دارد. اما در یک مطالعۀ جدید، محققان ِ موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا گزارش دادند که تغییراتی را در فعالیت ستاره مشاهده کرده‌اند که حکایت از وجود یک سیارۀ دیگر دارد. آنها این سیارۀ جدید را «پروکسیما سی» نامیدند.
“پروکسیما سی” می‌تواند یک اَبَرزمین در یک مکان غیرمنتظره باشد
اگر واقعیت داشته باشد، “پروکسیما سی”(Proxima c) نباید در اینجا وجود داشته باشد. محققان تصور می‌کنند که اَبَرزمین‌ها در اطراف «خط برف» تشکیل شده‌اند: نزدیکترین فاصله تا یک ستاره که آب در آنجا به یخ تبدیل می‌شود. به همین دلیل وقتی یک سامانۀ ستاره‌ای در حال ظهور باشد، جامدات یخی در آن منطقه انباشته می‌شوند و به شکل‌گیری سیارات کمک می‌کنند.
تیم داماسیو این نوع تغییر چرخه‌ای در نور پروکسیما قنطورس را شناسایی کرد که با حرکات سیارۀ «پروکسیما بی» بی‌ارتباط است. این امر نشان دهندۀ حضور یک سیاره دیگر است، اگرچه به گفته محققان هنوز نمی‌توان این احتمال را نادیده گرفت که سیگنال واقعا ناشی از فعالیت ستاره است. بنابراین، این تیم امیدوار است نشانه‌های بیشتری در داده‌های بدست آمده از تلسکوپ فضایی گایا پیدا کند.
کمک گرفتن از تلسکوپ‌های گایا و جیمز وب
تلسکوپ گایا در دسامبر سال ۲۰۱۳ با هدف جاه‌طلبانۀ تهیه یک نقشۀ سه بعدی از کهکشان ما، به فضا پرتاب شد. “فابیو دل سوردو”، یکی از نویسندگان مقاله و اخترفیزیکدان دانشگاه کرت در یونان گفت: «گایا هنوز در حال مشاهده است و در محاسبۀ نهایی داده‌ها مشاهده کردیم که داده‌های کافی برای تایید یا رد وجود “پروکسیما سی” وجود دارد». انتشار بعدی داده‌های گایا در تابستان جاری برنامه‌ریزی شده و یک انتشار دیگر در سال ۲۰۲۱ خواهد بود. جدول زمانی برای انتشار کامل داده‌ها هنوز اعلام نشده است.
یک تلسکوپ دیگر یعنی تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا در آینده می‌تواند به محققان کمک کند به این سئوالات نیز پاسخ دهند. این تلسکوپ قرار است در مارس سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شود تا با دقت خاص خود بتواند طول موج‌های بلندتر نور فروسرخ را آشکار سازد. قطر آینه این تلسکوپ ۶.۵ متر است و از تکنولوژی فروسرخ بهره می‌برد.
ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencealert.com