همانطور که دانشمندان معتقد بودند، ابر ماژلانی بزرگ حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش از مرز کهکشان راه شیری عبور کرده است و به دلیل محتوای ماده تاریک زیادی که داشته است، ساختار و حرکت کهکشان ما را در هنگام عبور تحت تاثیر قرار داده است. دیسک/قرص مارپیچی شکل ستارگان و سیارات توسط نیروی گرانشی این کهکشان کوچک‌تر یعنی ابر بزرگ ماژلانی(LMC) با خشونت شدید کشیده، پیچ خورده و تغییر شکل یافته است.
در این مطالعه جدید، دانشمندان “دانشگاه ادینبرو” کشف کردند که چگونه ابر ماژلانی بزرگ این کار را با کهکشان راه شیری انجام داده است. آنها از یک مدل آماری پیچیده برای محاسبه سرعت دورترین ستاره‌های کهکشان راه شیری استفاده کردند و دریافتند که کشش بسیار زیاد هاله ماده تاریک ابر ماژلانی بزرگ، دیسک کهکشان راه شیری را با سرعت ۳۲ کیلومتر در ثانیه یا ۱۱۵ هزار و ۲۰۰ کیلومتر در ساعت به سمت صورت فلکی “اسب بالدار”(Pegasus) کشیده و پیچانده است.
پروفسور”جرج پناروبیا” از دانشکده فیزیک و نجوم این دانشگاه گفت: این کشف طلسم این باور که کهکشان ما در برخی از حالت‌های تعادل قرار دارد را می‌شکند. حمله اخیر ابر ماژلانی بزرگ باعث آشفتگی شدید در کهکشان راه شیری شده است. درک این موارد ممکن است دیدگاه بی‌نظیری در مورد توزیع ماده تاریک در هر دو کهکشان به ما می‌دهد. اخترشناسان اکنون قصد دارند جهت و زمانی را که ابر ماژلانی بزرگ برای اولین‌بار به کهکشان راه شیری وارد شده را دریابند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ nature منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: techexplorist.com