در این همکاری آنها تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا پتانسیل انرژی هسته‌ای را به عنوان منبع انرژی برای استفاده در سفرهای آینده در اعماق فضا بررسی کنند. در صورت موفقیت، یک فضاپیمای هسته‌ای می‌تواند زمان سفر به مریخ را به سه تا چهار ماه کاهش دهد که این زمان تقریباً نیمی از زمان ممکن رسیدن به آنجا که در حال حاضر با استفاده از موتورهای شیمیایی انجام می‌شود، خواهد بود.
علاوه بر این کاهش زمان سفر به این معناست که فضانوردان حاضر در فضاپیما در طول پرواز در معرض تابش کمتری قرار دارند و انسان در طول سفرهای آینده به مریخ یا سیارات دیگر ایمن‌تر خواهد بود. پیشتر از این ناسا پیش‌رانش هسته‌ای را “فناوری تغییر دهنده بازی برای اکتشاف در اعماق فضا”(game changing technology for deep space exploration) توصیف کرده است که شامل هدایت انتشار انرژی آزاد شده در تقسیم اتم برای سرعت بخشیدن به سوخت موشک با سرعت زیاد است.
رولزرویس و سازمان فضایی بریتانیا پیش بینی می‌کنند که این نوع موتور می‌تواند دو برابر کارآمدتر از موتورهای شیمیایی باشد که در حال حاضر برای تأمین انرژی موشک استفاده می‌شود و زمان سفر را نیز به نصف کاهش می‌دهد. دکتر “گراهام ترنوک” رئیس اجرایی سازمان فضایی بریتانیا گفت: نیروی هسته‌ای فضایی و پیش رانش یک مفهوم تغییر دهنده بازی است که می‌تواند روند عملیات مأموریت‌های آینده در اعماق فضا را که طی آن انسان به مریخ و دیگر سیارات خواهد رفت، تسهیل کند.
این مطالعه به ما کمک می‌کند تا ظرفیت هیجان انگیز فضاپیماهای مجهز به انرژی اتمی را متوجه شویم و دریابیم آیا این فناوری نوپا می‌تواند به ما کمک کند تا نسبت به گذشته سریع‌تر و تعداد دفعات بیشتری سفر کنیم یا خیر. یک موتور هسته‌ای همچنین می‌تواند سفر به اعماق فضا را برای فضانوردان امن‌تر کند. با کاهش زمان سفر به نصف، فضانوردان در معرض دوز کمتری از پرتو قرار می‌گیرند که این امر می‌تواند آنها را از هر بیماری ایجاد شده توسط اشعه و سرطان محافظت کند.
ناسا توضیح داد: تابش فضایی ممکن است فضانوردان را در معرض خطر قابل توجهی برای ابتلا به بیماری‌های مربوط به پرتو قرار دهد و خطر ابتلا به سرطان، اثرات منفی بر روی سیستم عصبی مرکزی و بیماری‌های تخریب کننده عصب را افزایش دهد.
“دیو گوردون” معاون ارشد شرکت رولزرویس گفت: ما از همکاری با سازمان فضایی بریتانیا برای پیشبرد این پروژه برای تعریف فناوری‌های انرژی هسته‌ای جدید در حوزه فضا خوشحالیم. ما معتقدیم که انگلیس توانایی لازم برای کار در این زمینه را دارد و این ابتکار عمل می‌تواند بر پایه شبکه هسته‌ای و زنجیره تأمین قوی انگلیس باشد.
ایده موتور فضاپیما با انرژی هسته‌ای کار جدیدی نیست. ناسا در سال ۱۹۶۱ برنامه‌ای را برای توسعه یک موتور با انرژی هسته‌ای راه اندازی کرد اما این برنامه در سال ۱۹۷۲ به دلیل کاهش بودجه فضایی خاتمه یافت. اکنون با گذشت بیش از ۴۵ سال ناسا بار دیگر بر روی سیستم پیش رانش گرمایی هسته‌ای(NTP) کار می‌کند.
“دویس سانی میچل” مدیر پروژه سیستم پیش رانش گرمایی هسته‌ای در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا در هانتسویل گفت: ما اکنون در حال کار بر روی یک سیستم پیش رانش گرمایی هسته‌ای نسل اول هستیم که پتانسیل رشد زیادی دارد. البته جدول زمانی ناسا برای اتمام این پروژه همچنان نامشخص است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: theguardian.com