ایران اکازیون:فضاپیمای نیو هورایزنز ناسا در حال حاضر وقت زیادی برای گشت زدن در فضای میان‌ستاره‌ای دارد. این کاوشگر به تازگی یک مسافت طولانی جدید را در سفر خود طی کرده و با گرفتن عکس فوری از جدش ویجر ۱ (یا حداقل آسمانی که در آن قرار دارد) این موفقیت را جشن گرفت.
به گزارش بیگ بنگ، فضاپیمای نیو هورایزنز(افق‌های نو) در سال ۲۰۰۶ به فضا پرتاب شد و قرار بود از فراز “سیاره کوتوله پلوتو” پرواز کند که در نهایت در سال ۲۰۱۵ به آن دست یافت و نتایج حیرت‌آوری را بدست آورد. این فضاپیما در اوایل سال ۲۰۱۹ از نزدیکی سنگ فضایی “آروکات” در کمربند کویپر عبور کرد. در حالی که اخترشناسان به دنبال شکار اجرام دیگر در کمربند کویپر هستند، این فضاپیما همچنان در حال دور شدن از منظومه شمسی است.
در ۱۷ آوریل، “نیو هورایزنز” به فاصلۀ ۵۰ واحد نجومی(AU) از خورشید رسید.(هر واحد نجومی ۱۵۰ میلیون کیلومتر یا فاصله زمین تا خورشید است) این یعنی ۵۰ برابر فاصله‌ی بین زمین تا خورشید یا حدود ۷.۵ میلیارد کیلومتر. این فضاپیما بعد از ویجر ۱ و ۲ و پایونیر ۱۰ و ۱۱ ، پنجمین فضاپیمایی است که تا این فاصلۀ دوردست سفر کرده است.
“نیو هورایزنز” برای اینکه این دستاورد فوق‌العاده را جشن بگیرد، یک عکس از ویجر ۱ گرفت. ویجر ۱ هم اکنون بیش از ۱۵۲ واحد نجومی از خورشید فاصله دارد. ویجر ۱ دورترین شیِ ساخته‌ی دست بشر است و اولین فضاپیمایی بود که وارد فضای میان ستاره‌ای شد.
در عکس هنری زیر، دو فضاپیما را می‌بینیم که با فاصله‌ی حیرت‌آور ۱۸ میلیارد کیلومتر از هم قرار دارند. بدین ترتیب، شما واقعاً نمی‌توانید ویجر ۱ را در میان میدان ستاره‌ای مشاهده کنید، اما ناسا به لطف ردیابی رادیویی و به کمک نشانه‌گذاری مکان آن با دایره‌ی زرد، دقیقاً می‌داند این فضاپیما کجا قرار دارد.
در حالی که “نیو هورایزنز” هرگز به ویجر ۱ نخواهد رسید، در دهه ۲۰۴۰ در فضای میان‌ستاره‌ای به آن ملحق خواهد شد. در ضمن، ناسا از چشم‌انداز منحصربفرد این فضاپیما برای اندازه‌گیری «تاریکی» آسمان و پدیدۀ پارادوکس ستاره‌ای، استفاده خواهد کرد.
ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: NASA
