ایران اکازیون:یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه کلمسون آمریکا با همکاری محققان بین المللی، از کشف قطعی فواره‌های ناشی از برخورد دو کهکشان خبر داد. در واقع اولین عکس قطعی گرفته شده از این رویداد نشان می‌دهد که برخورد کهکشان‌ها می‌تواند با ارسال فواره‌هایی از ذرات با سرعتی نزدیک به سرعت نور همراه باشد.
به گزارش بیگ بنگ، دانشمندان قبلا این فواره‌ها یا جت‌ها را در کهکشان‌های بیضوی که حاصل ادغام کهکشان‌های مارپیچی هستند، کشف کرده بودند. اما حالا عکس ِ گرفته شده نحوۀ تشکیل این فواره‌ها را از برخورد دو کهکشان جوان مارپیچی نشان می‌دهد. وایدهی پالایا، سرپرست محققان دانشگاه کلمسون در این‌باره گفت: « ما برای نخستین‌بار دو کهکشان مارپیچی که در مسیر برخورد با هم هستند را پیدا کردیم که فواره‌های نوظهور در مرکز یکی از کهکشان‌ها شروع به پرتاب شدن کرده است.»
به گفته پروفسور مارکو آخلو، یکی دیگر از اعضای این تیم، تاکنون از برخورد و ادغام کهکشان‌ها عکس‌های بسیاری گرفته شده، اما او و سایر همکارانش اولین کسانی هستند که از فواره‌های انرژی ناشی از برخورد دو کهکشان عکس گرفته‌اند. به گفته پروفسور مارچسی یکی دیگر از اعضای این تیم تحقیقاتی، معمولا این فواره‌های انرژی به قدری نورانی است که نمی‌شود کهکشان پشت آن را دید.
وی همچنین افزود: این حالت مثل این است که به هنگام نگاه کردن به یک شی، شخصی نور چراغ قوه را در چشمان شما بیندازد، در این حالت تمام چیزی که شما می‌توانید ببینید نور چراغ قوه است، اما در این عکس گرفته شده، فواره‌ها نوظهور و کم نور هستند و می‌توان کهکشانی که نور از آن خارج می‌شود را مشاهده کرد.
«فواره‌های انرژی» از قدرتمندترین پدیده‌های اخترفیزیکی در کیهان هستند، انرژی خارج شده از این فواره‌ها در مدت یک ثانیه، از انرژی که خورشید ما در تمام طول عمرش به فضا می‌فرستد بیشتر است! این انرژی به شکل تشعشعاتی از جمله پرتو ایکس، پرتو گاما و امواج رادیوی، منتشر می‌شوند.
دانشمندان این نظریه را مطرح کردند که هسته‌های فعال کهکشانی(AGN) با کشش گرانشی در گاز و غبار از طریق فرآیندی به نام “اتحاد” بزرگتر می‌شوند. اما تمام این ماده درون سیاهچاله جمع نمی‌شود. بلکه مقداری از ذرات شتاب داده شده قبل از عبور از افق رویداد سیاهچاله و بصورت ِ پرتوهای باریک به شکل جت‌هایی فوران می‌کنند.
در واقع ادغام یا برخورد کهکشان‌ها ساده‌ترین راه برای انتقال ِ گاز است و اگر به اندازۀ کافی گاز حرکت کند، آنگاه سیاهچاله فوق‌العاده بزرگ، بسیار روشن می‌شود و به طور بالقوه می‌تواند یک جت را توسعه دهد. این روند باعث می‌شود، سرانجام تمام گازها به فضا منتقل شوند و بدون گاز، یک کهکشان قادر به تولید ستاره نیست. همینطور بدون گاز، سیاهچاله خاموش خواهد شد و یک کهکشان خفته باقی می‌ماند.
میلیارد‌ها سال بعد، کهکشان راه شیری ما با کهکشان آندرومدا ادغام خواهند شد. دانشمندان شبیه‌سازی‌های عددی زیادی انجام داده‌اند و پیش‌بینی کرده‌اند که این رویداد در نهایت منجر به شکل‌گیری یک کهکشان بیضوی بزرگ می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد در صورت این ادغام به احتمال زیاد چنین فواره‌هایی هم منتشر خواهد شد. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Astrophysical منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencedaily.com
