ایران اکازیون:براساس یک مطالعهی جدید، حتی پس از اینکه یک سیاره در مقادیر کافی از آب مایع گیر میافتد تا به بقا ادامه دهد، همسایههای غولپیکر آن میتوانند قابل سکونتپذیری این سیاره را به طرز چشمگیری تغییر دهند. محقق سیگ فرید اگل گفت: «تحت شرایط خاصی، حضور یک سیارهی غولپیکر میتواند اندازۀ منطقه قابلسکونت را افزایش دهد.»
به گزارش بیگ بنگ، سیارات سنگی با جو و مداری که وجود آب مایع را امکانپذیر میکنند در یک منطقه سکونتپذیر واقع شدهاند. برای یک سیارۀ فراخورشیدی، یک مدار ثابت درون منطقه قابل سکونت الزامأ سکونتپذیری دائمی آن را تضمین نمیکند. یک تحقیق جدید نشان می دهد که سیارات غولپیکر همسایه میتوانند تأثیر چشمگیری بر سکونتپذیر بودن یا نبودن یک سیارۀ فراخورشیدی داشته باشند.
در واقع اغلب، همسایههای غولپیکر تأثیر منفی بر سکونتپذیری یک سیاره فراخورشیدی میگذارند. دانشمندان سیارهای در دانشگاه نیویورک، مرکز ابوظبی و آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا ۱۴۷ منظومه سیارهای فراخورشیدی با سیارات غولپیکر را مطالعه کردند. آنها دریافتند که همسایههای غولپیکر میتوانند تأثیر منفی بر سکونتپذیری یک سیارهی فراخورشیدی بگذارند، حتی بدون اینکه مدار آن را تغییر دهند.
نیکولاس جورجاکاراکوس، محقق گروه فیزیک در دانشگاه نیویورک، مرکز ابوظبی گفت: «درحالیکه در بیشتر منظومههای بررسی شده، حضور «غولهای» گازی باعث شده منطقۀ قابل سکونت کوچک شود، آنها هنوز فضای کافی برای سیارات زمینمانندِ قابلسکونت را دارا میباشند. این یک بینش مهم برای بررسیهای پیگیرانه است. هیچ معنایی ندارد که در منظومهای به دنبال زمین ۲.۰ بگردیم که در آن یک سیاره غولپیکر مدار سیارۀ زمینی همسایه را در منطقه قابل سکونت به اندازهای به گردش در میآورد که آبوهوای آن را ویران میکند.»
هرچند، یک همسایهی غولپیکر گاهیاوقات میتواند به تثبیت مدار یک سیارۀ فراخورشیدی کمک کند و این سیاره را در منطقه قابلسکونت نگه دارد. سیگفرید اگل، محقق JPL گفت: «تحت شرایط ِ معینی، حضور یک سیارۀ غولپیکر واقعأ میتواند اندازه منطقه قابلسکونت را افزایش دهد؛ این منطقه جایی است که در آن، سیارۀ زمینیتان مقدار درستی از نور را دریافت میکند تا از آب مایع بر روی سطح آن محافظت کند. این امر قابلتوجه است، زیرا کشش گرانشی مداوم سیارات غولپیکر که بر همسایههای زمینیشان وارد میشود عمدتأ مشکلاتی را برای سکونتپذیری آنها ایجاد میکند.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Astrophysical منتشر شده است.
ترجمه: سحر اللهوردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: upi.com