ایران اکازیون:با تلسکوپ های کنونی دانشمندان قادرند کهکشان های کیهان و خوشه های کهکشانی را در کنار یک شبکه جهانی اطلاعاتی کیهانی نامرئی مورد مشاهده قرار دهند. با استفاده از اندازه گیری های دقیق تابش پس زمینه کیهانی توسط رصدخانه فضایی پلانک و دیگر اندازه گیری های صورت گرفته توسط تلسکوپ هابل، دانشمندان قادرند تا مدل دقیقی از جهانی ما ارائه کنند. گرچه هنوز اطلاعات زیادی از نحوه شکل گیری این ساختارها از ماده در دست نیست.
به گزارش بیگ بنگ، به منظور یافتن پاسخی برای این سوال، اخترفیزیکدانان ِ نظری از شبیه سازی های کیهانی و هیدرودینامیکی استفاده کردند. آنها فرضیه های خود دربارۀ کیهان را با تولید مدل های ریاضیاتی مورد آزمایش قرار دادند که فرایندهای فیزیکی پایه برای این مسائل را توصیف کرده و آنها را در رایانه های پیشرفته، به منظور بازسازی نحوه تکامل ِ کیهان در طول میلیاردها سال، اعمال کردند. اگر این فرضیه های پایه ای، درست باشند، شبیه سازی های صورت گرفته باید با یافته ها و رصدهای انجام گرفته کنونی مطابقت داشته باشند.
گروهی از اخترفیزیکدانان به رهبری دکتر کلاوس دلاگ از دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ در همکاری با مرکز محاسبات پیشرفته مونیخ(LRZ) طرح “پرتال اطلاعاتی کیهانی”(Cosmowebportal) را آغاز کردند. این مرکز با داده های منحصر بفرد برای شبیه سازی های کیهانی، وظیفه فراهم سازی دسترسی به نتایج وسیع ترین شبیه سازی های هیدرودینامیکی کیهان، یا همان شبیه سازی های Magneticum Pathfinder را بر عهده دارد که توسط تیم تحقیقاتی دلاگ گسترش یافته و در مرکز محاسبات پیشرفته مونیخ در حال انجام می باشد.
شبیه سازی های صورت گرفته در این مرکز بر روی یک حافظه ذخیره شده است که به ابررایانه SuperMUC متصل می باشد. دانشمندان می توانند با استفاده از یک رابط شبکه وب، اجرامی را در این شبیه سازی ها انتخاب کرده و آنرا پردازش کنند و حتی رصدهای مجازی به تقلید از تلسکوپ های فضایی کنونی و یا آینده انجام دهند.
دلاگ در این باره گفت: «پروژه های عظیم اخترشناسی نظیر تلسکوپ اقلیدس و یا eRosita، که در چند سال آینده پرتاب خواهند شد، قرار است قسمت های گسترده ای از کیهان را مورد رصد قرار دهند و دیدگاه های جدیدی از تکامل کیهان را فراهم کنند که با این عمل، اهمیت شبیه سازی های هیدرودینامیکی کیهانی دو چندان می شود. بنابراین مرکز داده ای که بتواند این شبیه سازی ها را انجام دهد حیاتی خواهد بود.» بجز دلاگ و همکار او، آنتونیو راگاگنین، دانشمندانی از همان موسسه نیز در این پروژه شرکت داشته اند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Astronomy and Computing منتشر شده است.
ترجمه: رضا کاظمی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencedaily.com
