ایران اکازیون:طراحی، ساخت، پرتاب و بهره‌برداری از فضاپیمای کاسینی ناسا برای متخصصان و مهندسان این سازمان بیش از یک دهه صرف کرد تا بتوانند از آن برای مطالعه روی سیاره زحل استفاده کنند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از همشهری، فضاپیمای کاسینی-هیوگنس، یا به اختصار کاسینی، فضاپیمای طلایی و اتمی ناسا در اکتبر سال ۱۹۹۷ به مدار زمین پرتاب شد و در حدود جولای سال ۲۰۰۴ در مدار سیاره زحل قرار گرفت و از آن زمان تا به امروز مشغول ثبت اطلاعات و مستند‌سازی از این سیاره غول‌پیکر گازی و قمرهایش بوده‌است. اما همه خوبی‌های جهان نیز روزی به پایان می‌رسند، و روز پایان این کاوشگر ۳.۲۶ میلیارد دلاری برای ناسا روز جمعه، ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷ خواهد بود. در نشست خبری که در چهارم آوریل توسط ناسا برگزار شد، محققان مراحل نابودی این فضاپیمای محبوب را در عملیاتی به نام پایان بزرگ توضیح دادند.
در این مانور از باقی‌مانده سوخت کاسینی برای قرار دادن فضاپیما در مسیر برخورد با سیاره زحل استفاده خواهد شد. کاسینی در اکتبر سال ۲۰۱۵ به میان این فواره‌های بخار و یخ پرواز کرد و مواد موجود در آن را چشیده و ترکیبات این اقیانوس زیرزمینی را کشف کرد، اقیانوسی که اکنون دانشمندان احتمال وجود حیات بیگانه در آن را رد نمی‌کنند. از آنجایی که دانشمندان قصد ندارند با بستر این اقیانوس تماسی حاصل شود تلاش دارند کاسینی را در نهایت ایمنی از اقیانوس دور نگه دارند،از این رو تنها راه تخریب کنترل شده فضاپیما است.
مخزن سوخت کاسینی پس از ۱۳ سال پرواز و پیمودن بیش از ۱.۴۵ میلیارد کیلومتر اکنون تقریبا از سوخت خالی است و دانشمندان قصد دارند تا آخرین قطره سوخت این فضاپیما برای بهره‌برداری‌های علمی استفاده کنند. اما این بهره‌برداری به مرگ آتشین کاسینی منجر خواهد شد که روند آن از ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ آغاز خواهد شد. در این تاریخ کاسینی آخرین پرواز نزدیک‌گذر از کنار تیتان را آغاز خواهد کرد، میدان جاذبه این قمر یخی کاسینی را برفراز زحل پرتاب خواهد کرد تا در ۲۶ آوریل در فضای خالی میان سیاره و درونی‌ترین حلقه آن قرار گیرد. این آخرین دیدار خداحافظی کاسینی با سیاره خواهد بود و کاسینی پس از سقوط به سمت سیاره، دیگر بازگشتی نخواهد داشت.
طی این آخرین مدارگردی، کاسینی نزدیک‌ترین تصویر واضح را از ساختار هشت‌ضلعی قطب شمال زحل ثبت خواهد کرد و در عین حال از شفق‌های قطبی زحل نیز تصویربرداری خواهد کرد، ابعاد حلقه‌های زحل را اندازه‌گیری کرده و طعم مواد سازنده این حلقه‌ها را خواهد چشید و حتی تلاش خواهد کرد از زیر ابرهای ضخیم اتمسفر سیاره هسته سنگی زحل را مشاهده کند.
این اطلاعات حساس گرانشی و مغناطیسی که کاسینی تا پیش از این قادر به ثبت آنها نبود، می‌تواند به پرسش‌های فراوانی درباره ساختار درونی سیاره زحل پاسخ دهد. چندین ساعت پیش از آخرین شیرجه که در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷ آغاز خواهد شد، کاسینی آخرین بسته اطلاعات خود را به زمین ارسال خواهد کرد تا برای پایان بزرگش آماده شود. جزئیات بیشتر را در ویدئوی زیر مشاهده کنید:
تجهیزات کاسینی ابزاری بسیار حساس هستند که برای پرواز با سرعت ۱۱۲ هزار کیلومتر در ساعت از میان حلقه‌های یخی زحل طراحی نشده‌اند، با این همه دانشمندان امیدوارند بتوانند تا زمان دریافت آخرین ذره اطلاعات از این تجهیزات نگهداری کنند. قرار بر این است که از آنتنی مخروطی مانند به عنوان سپری برای محافظت از دوربین‌ها، مگنتومترها و دیگر تجهیزات در حین شیرجه استفاده شود.
زمانی که شیرجه آخر آغاز شود، کاسینی از آخرین قطرات سوختش برای مقابله با کشش اتمسفری زحل و حفظ جهت آنتنش به سوی زمین استفاده خواهد کرد و در همین زمان به بررسی ترکیبات اتمسفر زحل خواهد پرواخت و اطلاعات آن را به صورت مستقیم به زمین ارسال خواهد کرد، اما در همین حین به تدریج ذوب شده، تبخیر می‌شود و به ذره‌ای از ذرات سیاره‌ای تبدیل خواهد شد که ۲۰ سال پیش زمین را برای مطالعه روی آن ترک کرد.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencealert.com
