ایران اکازیون:دانشمندان با رمزگشایی از نورانی‌ترین و عظیم‌ترین انفجار یک ابرنواختر در تاریخ بشریت، دریافتند که پشت پرده آن سیاهچاله‌ای وحشتناک حضور دارد.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از سرویس فناوری آنا، در حدود ۳.۸ میلیارد سال قبل، ستاره‌ای بسیار بزرگتر از خورشید که ASASSN-15lh نام داشت، منفجر شد و از خود چنان نور و انرژی‌ای منتشر کرد که لقب نورانی‌ترین انفجار را به خود داد. انفجار این ستاره نوری را با شدت ۵۷۰ میلیارد برابر نور خورشید امروزی ما در فضا پراکنده کرد که در سال ۲۰۱۵ روی زمین مشاهده شد اما همین میزان نور و انرژی، سوال‌های زیادی را برای کیهان‌شناسان پدید آورد.
نخستین تئوری‌ها حاکی از این بود که ASASSN-15lh یک ستاره بسیار بزرگ است که با تمام شدن سوختش، مانند هر ابرنواختر دیگری، منفجر شده و انرژی زیادی را آزاد کرده است که ناشی از بزرگ و غیرعادی بودن این ستاره است. حال پس از یک سال بررسی روی داده‌های ثبت شده از این اتفاق نادر، مشخص شده است که علت این شدت، نه تنها بزرگی ستاره نبوده، بلکه ستاره از حد معمول هم کوچک‌تر بوده است اما یک هیولای سیاه آن را تکه پاره کرده است.
در بررسی‌های تکمیلی مشخص شد که ASASSN-15lh در مرکز کهکشانی قرمز رنگ قرار دارد که نیمه تاریک و بسیار ساکت است اما حدس می‌زنید در مرکز کهکشان چه چیز دیگری یافت می‌شود؟ یک سیاهچاله به اندازه یک میلیارد برابر بزرگتر از خورشید با گرانش هیولایی خود، ستاره را از هم دریده و موجب انتشار حجم عظیمی از انرژی و نور شده است. جزئیات بیشتر را در ویدئوی زیر مشاهده کنید:
همچنین این کشف توضیحی برای پدیده عجیب دیگری نیز فراهم کرد. کیهان‌شناسان مشاهده کرده بودند که پس از این انفجار، ASASSN-15lh برخلاف ابرنواخترهای دیگر که سرد و کوچک می‌شوند، داغ‌تر شده است اما توضیحی برای آن نداشتند تا این‌که مشخص شد انفجار به دلیل پایان سوخت نبوده است و گرانش وحشتناک سیاهچاله آن را رقم زده است.
براساس نظر کیهان‌شناسان، این پدیده که «واپاشی جزر و مدی» نام دارد بسیار نادر است و تنها ۱۰ مورد از آن در طول زندگی بشر قابل مشاهده بوده است که این مورد، درخشان‌ترین آن است. کهکشان سرخ‌فام که سیاهچاله و ستاره بلعیده شده در آن قرار دارند، ۳.۸ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد و به همین دلیل این رویداد ۳.۸ میلیارد سال قبل به وقوع پیوسته و اکنون نورش به ما رسیده است. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature Astronomy منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع: eso.org , scientificamerican.com
