ایران اکازیون:وقتی درباره بارش در دیگر سیارات از شما سؤال می‌شود کاملا حق دارید که بلافاصله به یاد آب بیفتید؛ اما در اشتباهید؛ زمین تنها سیاره‌ای است که در منظومه شمسی آب مایع دارد(در مریخ نیز بتازگی شواهدی از آب مایع کشف شده است)؛ در حقیقت پدیده بارش باران از ابر در دیگر سیارات هم وجود دارد اما این بارش‌ها دیگر باران نیست، حتی نزدیک به آن هم نیست.
اینجا بر روی زمین، ما انسان‌ها به نوع خاصی از بارش باران عادت کرده‌ایم اما بهتر است به موادی که در دیگر سیارات باریده می‌شوند نیز نگاهی بیندازیم: سالانه حدود ۱۰۰۰ تن الماس بر سطح زحل می‌بارد. البته این در حد یک تئوری است و از سوی محققان ناسا عنوان شده است. بر اساس یافته‌ها به احتمال زیاد در سیاره زحل، نپتون، مشتری و برخی دیگر از سیارات باران الماس می‌بارد اما شرایط زحل برای این بارش‌ها از سایرین بهتر است.
در ناهید بارش باران از جنس اسیدسولفوریک بسیار داغ را داریم. اتمسفر ناهید پر از ابرهای اسیدسولفوریک است اما از آنجا که سطح سیاره دمایی به اندازه ۸۹۴ درجه فارنهایت یا ۴۸۰ درجه سلسیوس دارد، این قطره‌های باران اسیدی قبل از این که به گاز تبدیل شوند، خود را به فاصله ۱۵.۵ مایلی سطح سیاره می‌رسانند.
بر روی تیتان که بزرگترین قمر زحل است، باران‌های طوفان‌زایی از جنس متان یخ زده می‌بارد. همانطور که زمین دارای چرخه آب است، تیتان هم چرخه متان دارد و بارش متان در این قمر فصلی است. متان باریده شده دریاچه‌ها را پر می‌کند، دریاچه‌ها بعد از آن تبخیر می‌شوند و بخار مجددا به شکل ابرهایی از متان در می‌آید و همه چیز دوباره آغاز می‌شود.
از آنجا که دمای سطح تیتان سرد و منفی ۲۹۰ درجه فارنهایت یا منفی ۱۷۹ درجه سانتیگراد است، متان در این سیاره به حالت مایع در می‌آید. کوه‌هایی از یخ جامد نیز در این قمر مشاهده شده است. علاوه بر اینها، در مریخ پدیده بارش یخ خشک، در مشتری بارش هلیوم مایع و در خورشید بارش پلاسما وجود دارد، اما هنوز هم زمین تنها سیاره باران‌های آبی است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: howstuffworks.com
