ایران اکازیون:سازمان فضایی امریکا(ناسا)، به مناسبت بیست و هشتمین سالگرد پرتاب تاریخی “تلسکوپ فضایی هابل”، تصاویر خیره کننده‌ای از “پرورشگاه ستاره‌ای عظیم” موسوم به”سحابی مرداب” (Lagoon Nebula) به اشتراک گذاشته است.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، “تلسکوپ فضایی هابل”(Hubble Space Telescope) ناسا تاکنون تصاویر بسیاری از دورترین کهکشان‌ها و ستارگان در دسترس داشمندان قرار داده است. اکنون ناسا به مناسبت بیست و هشتمین سالگرد پرتاب تاریخی تلسکوپ فضایی هابل، تصاویری از پرورشگاه ستاره‌ای عظیم “سحابی مرداب”(Lagoon Nebula) به اشتراک گذاشته است. سحابی مرداب، یکی از سحابی‌های صورت فلکی کمان است و براساس گفته‌های ناسا، این سحابی بسیار بزرگ است و ابعاد آن ۵۵ در ۲۰ سال نوری است. سحابی مرداب ۴۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و سه برابر بزرگتر از ماه کامل در آسمان دیده می شود.
دانشمندان این تصاویر را پیش از سالگرد پرتاب تلسکوپ فضایی هابل که در روز ۲۴ آوریل است، منتشر کردند. این تصویر همانند یک نقاشی آبرنگ است و مانند این است که یک ستاره درخشان بزرگ در اثر انفجار تابش اشعه ماوراء بنفش و باد ستاره‌ای از لانه کیهانی خود ظاهر شده است. تصاویری که تلسکوپ هابل با دوربین نقشه‌برداری پیشرفته “WFC” خود در ماه فوریه سال گذشته ثبت کرد، در نور فروسرخ و نور مرئی قابل مشاهده بود. ویدئوی زیر به درون این سحابی زوم می کند:
نور فروسرخ با گذشتن از گرد و غبار کیهانی و گاز می‌تواند از نحوه تشکیل ستاره‌های جوان تصاویری را ثبت کند. ستاره درخشان نزدیک ابرهای سحابی، “هرشل ۳۶” (Herschel 36 star) نام دارد. این ستاره ۳۲ برابر عظیم‌تر از خورشید است. تصاویر تلسکوپ فضایی هابل مقیاس کامل سحابی مرداب را ثبت نمی‌کنند، اما این تصاویر خیره کننده، جزییات سحابی مرداب را نمایش می‌دهند.
به گفتۀ محققان ناسا، سحابی مرداب نقطه شروع فعالیت شدید همانند وزش باد شدید از ستارگان داغ، دودکش‌های گاز و تشکیل ستاره پر انرژی است. ستارگان داغ تابش اشعه ماوراء بنفش را منتشر می‌کنند که سبب یونش گاز اطراف آن می‌شوند. ستاره هرشل ۳۶، دو پیچ و تاب میان ستاره‌ای که طول هر یک از آنها نصف یک سال نوری است را ایجاد کرده است. این تصاویر شگفت انگیز تنها نمونه‌ای از انواع پدیده‌های بین ستاره‌ای است که از زمان آغاز تصاویر آنها توسط تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده‌اند.
تلسکوپ فضایی هابل در روز ۲۴ آوریل سال ۱۹۹۰ توسط شاتل دیسکاوری در مدار گردش قرار گرفت. نام این تلسکوپ از نام کیهان‌شناسی به نام “ادوین هابل”(Edwin Powell Hubble) گرفته شد. این تلسکوپ یک برنامه مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا می‌باشد. این تلسکوپ بیش از ۴۳ هزار و پانصد جرم آسمانی را مورد رصد قرار داده است. هابل همچنان در وضعیت خوبی قرار دارد. احتمال دارد این تلسکوپ تا سال ۲۰۲۰ به عملیات خود ادامه دهد.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA
