ایران اکازیون:همه ما قدری درباره موجودات فضایی فکر میکنیم. با توجه به اینکه ما زمینیهای کوچک و تنهایی هستیم، علم و فلسفه درصدد یافتن دلایل حضور ما در این سیاره و بررسی احتمال تنها بودن ما هستند. تا زمانی که در جستجوی چیزی در ورای پروکسیما قنطورس باشیم، باید به قوه تجسم و تخیلمان بسنده کنیم. اما ما می توانیم به کمک کارشناسان زیستشناسی تکاملی، حدسهای فوقالعادهای درباره آناتومی موجودات فضایی بزنیم.
به گزارش بیگ بنگ، محققانی از دانشگاه آکسفورد تصمیم گرفتهاند تا از مهارتهای خود در این زمینه و با استناد به انتخاب طبیعی به منظور پیشبینی ویژگیهای ریختشناسی و کارکردهای موجودات فرازمینی استفاده کنند. محقق «سم لوین» گفت: «روشهای گذشته در زمینه زیست اخترشناسی تا حد زیادی ماده گرایانه بودهاند و از اطلاعات ما در خصوص شیمی، زمین شناسی و فیزیک برای پیشبینیهایی درباره موجودات فضایی استفاده کردهاند. به جای اینکه فرض کنیم موجودات فضایی ساکن سایر سیارات از ویژگیهای شیمیایی مشابهی بهره میبرند، ما باید تمرکز بیشتری بر فرایندهای انتخاب طبیعی داشته باشیم. این روش سودمندی است زیرا پیشبینیهای نظری برای آن دسته از موجودات فضایی صدق میکند که DNA ندارند، حیات سیلیسیم محوری دارند و نیتروژن تنفس میکنند.»
محققان برای ترسیم اینکه انتظار یافتن چه نوع ویژگی های زیستی را در فضا دارند، اعلام کردند باید از هر لحظه سیارهای مهم که می تواند به عنوان یک محرک فرگشتی عمل کند، شواهدی بدست آورند. ادغام سلول ها برای ایجاد همکاریهای زیستی مهم یا تنوع سلولها در کلونیها برای نشان دادن چیزی چندسلولی از جمله لحظات زیستی در زمین هستند.
محققان برخی مفاهیم مربوط به چگونگی پیدایش پیچیدگی در زیست کرهای دیگر را ترسیم کردهاند. آنها همچنین یک مسیر فرگشتی برای موجودات فضایی در نظر گرفتهاند. پیش بینی این مراحل در پیچیدگی شاید نتواند اطلاعات چندانی درباره جزئیات ریز به ما بگوید، اما می تواند در تعیین اینکه کدام سیارهها میتوانند موجوداتی با قابلیت برقراری ارتباط داشته باشند، نقش مثبتی ایفا کند.
آقای لوین گفت: «ما هنوز نمی توانیم بگوییم که موجودات روی دو پا راه می روند یا چشمهای بزرگ سبز دارند. اما معتقدیم که نظریه فرگشتی ابزار منحصر بفردی برای درک شکل و شمایل ارائه میکند. ما به پیشبینیهایی هم با استفاده از این ابزار مهم دست زدهایم.» به کارگیری ابزارهای فرگشتی در زیست اخترشناسی کار خارقالعادهای نیست اما می تواند روشی سودمند در بررسی احتمالات باشد.
آقای لوین در ادامه گفت: «در هر سطح از ارگانیسم، ساز و کارهایی وجود دارد که تعارض را از میان برده، همکاری را حفظ کرده و عملکرد مداوم آن ارگانیسم را تضمین میکند. ما میتوانیم نمونههایی از این ساز و کارها را نشان دهیم. در زمین، مرزهای بین موجودات زنده و زیست کره ما غالبا مبهم و ناآشکار هستند. از این رو، اولین تماس ما شاید در قالب دست دادن های رسمی با موجودات فضایی نباشد.»
مقاله تحقیقی ما شاید انقلابی به وجود نیاورد اما به خوبی یادآور می شود که فرگشت یکی از ویژگی های مهم حیات محسوب می شود. شاید ما قبل از پای گذاشتن به یکی از سیاره های دور، خودمان نوعی دسته های مقدماتی به وجود آوریم. بیایید امیدوار باشیم که در کیهان تنها نیستیم. این مقاله در مجله بینالمللی Astrobiology منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencealert.com