شناخت پوشش گازی یک کهکشان چگونه است؟

بیگ بنگ: ضخامت،گازی متراکم و سرد، پوششی است که در اطراف یک کهکشان مانند یک پتو گسترده شده، در حالی که ابزاری موثر برای کمک به ایجاد ستارگان است، اما این پوشش چالشی برای اختر فیزیکدانان است: چگونه ستاره ها در فرآینده یونیزه شدن چنین تابش هایی تولید می کنند؟

دانشمندان برای چند دهه سوالاتی را درباره ی کاراکتر و نقش کهکشان ها مطرح کرده اند. با تمرکز روی شکل گیری ستاره های بزرگ در کهکشان ها محققان دانشگاه جان هاپکینز قادر بودند، انتشار اشعه را در تلاش برای فهمیدن اینکه چگونه در جهان نخستین ستاره ها تکامل یافتند مشاهده و اندازه گیری کنند. دانشمندان با استفاده از انتشار اشعه ها برای یافتن ایده شکل گیری کهکشان ها که شامل سیاهچاله ها در پوشش گازهای سرد میباشد کمک گرفتند.

در چند سال گذشته مطالعه روی انتشار تشعشات از طریق سیاهچاله ها یک معمای مداوم برای دانشمندان بود. این گازها شبیه لایه اوزون هستند اما بصورت معکوس،لایه اوزون از ما در برابر اشعه های خورشید حفاظت می کند اما ما می خواهیم پوششی را در یک مسیر دیگر ایجاد کنیم. نواحی شکل گیری ستاره ها در کهکشان ها با پوشش گاز سرد پوشیده شده بطوری که تابشی از آنها نمی تواند به بیرون راه پیدا کند. اگر بتوانیم کشف کنیم که چگونه تشعشات از کهکشان ها بیرون می رود، می توانیم مکانیسم یونیزه شدن در جهان را درک کنیم.

دانشمندان این را میدانند که کهکشان های رخنه دار(سوراخ دار) وجود دارند، اما یافتن یکی از آنها بسیار مشکل است. در این مرحله درک واضح از فرآیند چگونگی بازیونیده‌ شدن برای ستاره های گازی دشوار است، باز یونیده شدن هسته ای نخستین ستاره ها را در کیهان به وجود آورد. چند صد هزار سال بعد از بیگ بنگ،ستاره های داغ تازه متولد شده شروع به گسترش سریع و سرد شدن خود کردند. پیش از آن، پروتون های آزاد و ذرات الکترون در جهان با یکدیگر ارتباط بر قرار کردند و ذرات خنثی اتم های هیدروژن را تشکیل دادند، سپس گاز خنثی نیز شروع به شکل گیری نخستین ستاره ها کرد.

با استفاده از مشاهدات طیف نگار تلسکوپ هابل تیم محققان کهکشانی را برای مطالعه یافت. محققان ترکیبی از بادهای غیر عادی قوی،با اشعه های بزرگ و پرجرم را در منطقه ی ستاره سازی تایید کردند. این تئوری برای اولین بار توسط هکمان در ۲۰۰۱ مطرح شد،که می توان بر اساس گاز موجود کهکشان ها و همچنین دقت اندازه گیری میزان درصد پوشش گازی را مشخص کرد. تایید این شاخص بسیار کلیدی است، زیرا دانشمندان می توانند در طول موج های دیگر به مطالعه ی کهکشان های دور دست بپردازند.

منبع: dailygalaxy