ایران اکازیون:وقتی به آسمان شب می‌نگریم، احساس می‌کنیم آنچه می‌بینیم همان چیزی است که در همین لحظه‌ی زمانی خاص وجود دارد. با این حال اینگونه نیست.
به گزارش بیگ بنگ، فضانوردان آپولو در سفر به ماه با تأخیر ارتباطی دو ثانیه‌ای روبرو بودند تا سیگنال‌های نور بتوانند یک سفر رفت و برگشتی را داشته باشند. مریخ‌نوردها هم تاخیر ارتباطی چند دقیقه‌ای با زمین دارند و اگر فراتر از منظومه شمسی باشید، مسافت‌های ستارگان بر اساس سال نوری اندازه‌گیری می‌شوند، چون نور بصورت آنی در کیهان منتشر نمی‌شود و با سرعت محدود سیصد هزار کیلومتر بر ثانیه پیشروی می‌کند. این بدان معناست هر زمان که یک شیء دوردست را می‌بینیم در واقع به گذشتۀ آن نگاه می‌کنیم.با چشم غیر مسلح در شرایط ایده‌آل – تاریکی کامل، عدم آلودگی نوری، بدون ابر، بدون نور مزاحم ماه، نمای کامل آسمان (هر دو نیمکره آسمان) و … – می‌توان حدود ۹۰۰۰ ستاره را مشاهده کرد. هر یک از این ستاره‌ها در کهکشان خودمان وجود دارند، بنابراین هیچکدام از آنها میلیون‌ها سال نوری از ما فاصله ندارند. برخی از این ستاره‌ها هزاران سال نوری فاصله دارند. ستاره شباهنگ درخشان‌ترین ستاره آسمان شب است و حدود ۶.۸ سال نوری از زمین فاصله دارد، در حالی که دورترین ستاره که با چشم غیرمسلح قابل رویت است V762 Cas در فاصله‌ی بیش از ۱۶۰۰۰ سال نوری است. اطلاعات ویدئو زیر از پایگاه داده Astronexus HYG بدست آمده است.
با استفاده از یک “دوربین شکاری” می‌توانیم حدود ۹۰۰۰ تا حدود ۲۰۰ هزار ستاره را مشاهده کنیم. اگر یک “تلسکوپ کوچک” با قطر دهانۀ سه اینچ” داشته باشیم، می‌توانیم تا ۵ میلیون ستاره را مشاهده کنیم. و اگر از یک “تلسکوپ آماتور عمیق” با قطر دهانۀ ۱۵ اینچ” استفاده کنیم، می‌توانیم تقریبا ۳۸۰ میلیون ستاره را در کهکشان خود مشاهده نماییم. ( این مشاهدات ستارگان مربوط به رصد هر دو نیمکره شمالی و جنوبی آسمان است.)
کهکشان راه شیری با گستردگی بیش از ۱۲۰ هزار سال نوری، حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد که عظمت آن در ذهن نمی‌گنجد. این در حالی است که در جهان قابل مشاهده نیز بیش از ۲ تریلیون کهکشان وجود دارد. کیهان بطور عجیبی غیرقابل توصیف است و مغز هر متفکری را به چالش می‌کشد. شما در مورد این عظمت چه فکر می‌کنید؟
سایت علمی بیگ بنگ/ منبع: forbes.com
