ایران اکازیون:اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل موفق به انجام دقیق‌ترین و جامع‌ترین بررسی نور فرابنفش از کهکشان‌هایِ ستاره‌ساز در جهان محلی شدند.
به گزارش بیگ بنگ، «پروژه بررسی فرابنفش فراکهکشانی ِ میراث هابل» که به اختصار «LEGUS» نام دارد، جزئیات ۵۰ کهکشانِ کوتوله و مارپیچیِ ایجاد کننده ستاره را در فاصله ۶۰ میلیون سال نوری از زمین در قالب نور مرئی و فرابنفش تهیه کرد. اخترشناسان اهداف خود را از میان ۵۰۰ کهکشان نامزد برگزیدند که اینها در فاصله ۱۱ میلیون تا ۵۸ میلیون سال نوری نسبت به زمین واقع شده‌اند. اخترشناسان کهکشان‌ها را بر حسب جرم، سرعت ایجاد ستاره و فراوانی عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم انتخاب کردند.
به دلیل نزدیکی کهکشان‌های منتخب، هابل توانست آنها را در مولفه‌های اصلی خود نظیر “ستاره‌ها” و “خوشه‌های ستاره‌ای” تجزیه کند. محققان با داده‌های LEGUS که با دوربین میدان عریض هابل و دوربین پیشرفته مخصوص بررسی(ACS) گردآوری شده بود، کاتالوگی از تقریبا ۸۰۰۰ خوشۀ جوان تهیه کردند و همچنین یک کاتالوگ ستاره متشکل از ۳۹ میلیون ستارۀ غول‌پیکر بدست آمد.
اخترشناسان این طور توضیح دادند: «داده‌های جمع‌آوری شده اطلاعات جامعی درباره ستاره‌های بزرگ و جوان و خوشه‌های ستاره‌ای و چگونگی تاثیر محیطشان بر گسترش آنها فراهم می کند. علاوه بر این، کاتالوگ‌های تهیه شده منبعی جامع و ارزشمند برای درک پیچیدگی‌های فرایند ایجاد ستاره و تکامل کهکشان محسوب می شوند. یکی از پرسش‌های کلیدی که این پروژه می تواند به ما در یافتن ِ پاسخ آن کمک کند، ارتباط میان ایجاد ستاره و ساختارهای عظیمی مثل بازوهای مارپیچی است که یک کهکشان را تشکیل می دهند. این توزیع های سازماندهی شده در جمیت‌های ستاره‌ای جوان به خوبی قابل مشاهده و تشخیص می باشند.»
دکتر «دانیلا کالزتی» سرپرست پروژه بررسی و اخترشناس ِ دانشگاه ماساچوست گفت: «وقتی به یک کهکشان مارپیچی نگاه می کنیم، معمولا فقط یک توزیع تصادفی از ستاره‌ها را نمی بینیم. بلکه شاهد یک ساختار منظم هستیم، فرقی هم نمی کند بازوهای مارپیچی یا حلقه داشته باشد؛ این موضوع به ویژه در مورد جوان‌ترین جمعیت‌های ستاره‌ای صدق می کند. از طرف دیگر، با مشاهده کهکشان‌ها با جزئیاتی دقیق و نشان دادن رابطۀ آنها با ساختارهای بزرگتر، در تلاش هستیم تا پارامترهای فیزیکی دخیل در چیدمان جمعیت‌های ستاره‌ای را مورد شناسایی قرار دهیم.
تشخیص رابطۀ غایی میان گاز و فرایند ایجاد ستاره می تواند کلید درک تکامل کهکشان‌ها باشد. ما در حال بررسی اثرات محیط هستیم، به ویژه خوشه‌های ستاره‌ای؛ پی‌بردن به ارتباط بقای آنها با محیط پیرامون‌شان از دیگر اهداف مطالعه است. داده‌های موجود در کاتالوگ ستاره‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای می تواند زمینه را برای آنچه که با تلسکوپ فضایی آتی جیمز وب در خواهیم دید، فراهم سازد.» این پروژه نه تنها این امکان را به اخترشناسان خواهد داد تا جهان محلی را به شیوه بهتری درک کنند، بلکه نقش سازنده‌ای هم در تفسیر چشم اندازهای مربوط به کهکشان‌های دور دست، ایفا خواهد کرد.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com
