برملا شدن راز چهل ساله سیگنال Wow

0
132




ایران اکازیون:در سال ۱۹۷۷ میلادی، صدای فرازمینی ها برای نخستین بار توسط انسان ها شنیده شد. سیگنال Wow توسط یک اخترشناس به نام جرى اهمن و با استفاده از تلسکوپ رادیویی “گوش بزرگ”(Big Ear) دانشگاه ایالت اوهایو مورد شناسایی قرار گرفت.

اعتبار عکس: رصدخانه رادیویی گوش بزرگ(Big Ear) و رصدخانه اخترفیزیک آمریکای شمالی

به گزارش بیگ بنگ، در آن زمان، یک آشکارساز سیگنال رادیویی به سمت گروهی از ستارگان موسوم به “Chi Sagittarii” در صورت فلکی قوس نشانه رفت. اهمن به هنگام بررسی آسمان پیرامون ستاره ها موفق به ضبط انفجاری ۷۲ ثانیه ای از امواج رادیویی شد. او نام سیگنال را Wow گذاشت. این سیگنال ۷۲ ثانیهٔ ادامه داشت و توانست توجه زیادی را در رسانه‌ها به خود جلب کند. در طی ۴۰ سال گذشته این طور فرض شده بود که سیگنال دریافتی مدرکى قوی دال بر وجود موجودات فضایی در کهکشان است و ما تنها نیستیم. خب عده کثیری از غیر متخصصان با تکیه بر این سیگنال تاکید کردند که انسان در این جهان تنها نیست و این پیامی از سوی بیگانگان فضایی است.

اما حالا آنتونیو پاریس از دانشگاه سن پترزبورگ توضیحی برای آن پیدا کرده است: یک جفت دنباله دار. تحقیقات او در مجله « آکادمی علوم واشنگتن» منتشر گردید. این دو دنباله دار با نام های ۲۶۶P/کریستنسن و ۳۳۵p/گیبس دارای ابرهای گاز هیدروژن با چند میلیون کیلومتر قطر در اطراف شان هستند. سیگنال Wow در فرکانس ۱۴۲۰ مگاهرتز شناسایی شد. هیدروژن بصورت طبیعی این فرکانس رادیویی را منتشر می کند. تیم پژوهشی تصدیق کرد که دنباله دارها در زمان دریافت سیگنال ها به زمین نزدیک بودند. همچنین بر اساس گزارش ها، سیگنال های رادیویی حاصل از ۲۶۶p/کریستنسن با سیگنال Wow کاملا مطابقت داشت.

تصویر صفحه کامل از نتیجه چاپی کامپیوتر که حاوی ” سیگنال واو(wow) بود.

اگرچه این اکتشاف موجب دلسردی و یاس علاقمندان به موجودات فضایی می شود، اما چون سیگنال Wow قویترین سیگنالى است که تاکنون از فضا دریافت کرده ایم، سندی از قابلیت ما در تفسیر دقیق سیگنال ها و صداهای کیهانی می باشد. از این رو، امید ما برای رمزگشایی از صدها سیگنال عجیب و غریب حاصل از سایر ستارگان افزایش می یابد؛ به ویژه ستاره‌ هایی که اخیرا مشاهده شده اند. ما در اسلحه خانه شناسایی کیهانی مان به سلاح های متعددی مجهز هستیم که اکثر آنها توسط سازمان ستی- SETI ( سازمان جستجوی هوش فرا زمینی) استفاده می شود.

ابزار شناسایی اصلی محققان، بکارگیری تلکسوپ های رادیویی است و جاه طلبانه ترین پروژه آنان تا به امروز پروژه ققنوس بوده است که جامع ترین و حساس ترین پروژه جستجوی هوش فرازمینی در جهان به شمار می رود. آنها در این پروژه از سه تلسکوپ رادیویی بزرگ برای رصد کهکشان استفاده کردند که مشخصاتشان به شرح زیر است: تلسکوپ رادیویی پارکز در استرالیا (با ۶۴ متر قطر)، رصدخانه اخترشناسى رادیویی ملی در وست ویرجینیا (با ۴۰ متر قطر) و رصدخانه آرسیبو در پورتوریکو (بزرگترین تلسکوپ رادیویی جهان به قطر ۳۰۰ متر). آنان همچنین موفق به ساخت تلسکوپ آرایه آلن با حمایت مالی پائول آلن شده اند. اگرچه فناوری های مربوط به شناسایی پیام های موجودات فرازمینی روند نسبتا ساکنی را طی می کند، اما ایده های برقراری ارتباط بهتر با ماهواره های خودمان به سرعت در حال پیشرفت است.

ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: futurism.com

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

CAPTCHA