ایران اکازیون:نتایج یک پژوهش جدید نشان می دهد در ماموریتهای فضایی طولانی زمانی که فضانوردان در معرض شرایط بی‌وزنی قرار می‌گیرند، بدن آنها دچار نوعی تب فضایی شده و دمای آنها دستخوش تغییر می‌شود.
نوع تب فضایی حتی زمانی که بدن فضانوردان در وضعیت استراحت قرار دارد نیز بروز می‌کند. اما این افزایش دما به یکباره رخ نمی‌دهد، بلکه طی ماه‌ها اقامت در فضا و تطبیق بدن با شرایط خلاء ایجاد می‌شود. بدن فضانوردان پس از دو و نیم ماه اقامت در فضا، در زمان ورزش به ۴۰ درجه سانتیگراد می‌رسد و در زمان فعالیت‌های عادی و حتی استراحت دمای بدن آنها یک درجه بالاتر از ۳۷ درجه عادی است.
پژوهش محققان دانشگاه پزشکی چاریته در برلین نشان می دهد که وجود گرانش کم در فضا و بی وزنی ناشی از آن با افزایش حدود یک درجه سانتیگراد دمای بدن فضانوردان ارتباط دارد. این محققان با استفاده از حسگرهای فوق حساس که روی پیشانی نصب می‌شوند، توانستند دمای بدن ۱۱ فضانورد را در زمان‌های مختلف، پیش از آغاز سفر فضایی و در حین اقامتشان در ایستگاه فضایی اندازه‌گیری کنند.
آنها دریافتند دمای درونی بدن انسان در وضعیت خلاء با سرعت بیشتری نسبت به زمین افزایش پیدا می‌کند. این از آن رو است که محیط بی‌وزنی با فاکتورهای کلیدی تنظیم دمای بدن انسان در تعامل است، عواملی مانند گرمایی که بدن به محیط اطراف منتقل می‌کند و یا میزان عرقی که برای خنک شدن بدن ترشح می‌شود. برای مثال عرق بدن در فضا به کندی تبخیر می‌شود و این یعنی در زمان ورزش در فضا بدن بیش از اندازه داغ شده و تخلیه حرارت مازاد برای بدن به مشکلی بزرگ تبدیل می‌شود و این مشکلات می‌توانند در سفرهای طولانی‌تر فضایی، برای مثال سفر به مریخ دردسرساز شوند.
به گفته دانشمندان، این وضعیت که ما آن را تب فضایی می خوانیم پیامدهای بالقوه ای در زمینه سلامت، رفاه و حمایت از فضانوردان در پروازهای فضایی طولانی مدت دارد. محققان خاطرنشان کردند که این پدیده همچنین تبعاتی برای تمدن های آینده فضایی و توانایی فرگشتی انسان برای سازگاری با تغییرات اقلیمی دارد. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Scientific Reports منتشر شده است.
