ایران اکازیون:بعد از دهه ها اسکن بی ثمر آسمان برای دریافت پیام فرازمینی ها، دانشمندان تصمیم گرفته اند خودشان پیش قدم شوند: اول ما بگوییم “سلام”!
به گزارش بیگ بنگ، مرکزی در سانفرانسیسکو به اسم METI یا پیام رسانی به هوش فرازمینی، تصمیم دارد به جای اینکه منتظر دریافت پیام آنها بنشیند، خود شروع کننده مکالمه باشد. هدف این پروژه این است که تا پایان سال ۲۰۱۸ به صورت مداوم به یکی از سیارات صخره ای ستاره پروکسیما قنطورس، نزدیکترین ستاره به خورشید، پیام هایی با مضمون شروع گفتگو، ارسال کند. هدف نهایی پروژه هم ارسال این پیام ها به فواصل دورتر و دورتر است.
قبلا هم اینگونه پروژه ها انجام شده بود اما این اولین باری است که دانشمندان تصمیم دارند به صورت هدفمند و مداوم در طول چند ماه و چند سال این کار را انجام دهند. پروژه METI که سال گذشته راه اندازی شده تصمیم دارد امسال دو کارگاه یکی در پاریس و دیگری در سنت لوئیس برگزار کند. بنیانگذاران امیدوارند که بتوانند سالانه یک میلیون دلار سرمایه برای خرید و ساخت یک فرستنده رادیوی قدرتمند جمع آوری کنند. یکی از چالش هایی که توسعه دهندگان قصد دارند بر روی آن کار کنند، این است که بهترین راه را برای گفتن کلمه “سلام” پیدا کنند. البته این موضوع به همین سادگی نیست. بعضی تردید دارند که این اجرای این پروژه درست باشد، آنها عقیده دارند که اگر فرازمینی ها دشمن باشند، آیا در این صورت باز هم می خواهیم با آنها ارتباط برقرار کنیم؟
مثلا استیون هاوکینگ فیزیکدان و دیوید برین نویسنده داستان های علمی- تخیلی می گویند ما نباید توجهی را به خودمان جلب کنیم. البته همه هم اینقدر بدبین نیستند و می گویند بهتر است تا زمانی که راههای ارتباطی بهتری پیدا کنیم صبر کنیم و بعد از آن از گروهی متخصص شامل مشاورین بین المللی در این زمینه کمک بگیریم. به نظر اندرو فراکنوئی اخترشناس اینکه بچه ها وسط مکالمه جدی بزرگترها شیرین کاری از خودشان در بیاورند چندان خوشایند نیست. بچه ها اول باید با گوش دادن و نگاه کردن یاد بگیرند که بزرگترها چگونه رفتار می کنند بعد از آن است که می توانند وارد گفتگوی بالغانه شوند. به نظر او ما باید اول صبر کنیم تا خوب پخته شویم.
البته در این بین کسانی هم هستند که از این پروژه استقبال می کنند. مثلا سِث شوستاک، اخترشناس پروژه ستی-SETI(جستجو برای هوش فرا زمینی) می گوید که خیلی خوشحال خواهد شد که ببیند این پروژه انجام می شود و اینکه فکر می کند که ما از طریق این پروژه می توانیم چیزهای خوبی یاد بگیریم و ترسی نباید به دل خود راه دهیم. یا مثلا دالیا راوسون عقیده دارد اینکه ما سعی کنیم بفهمیم چگونه به کسی که انسان نیست بفهمانیم که یک انسان چگونه موجودی است، به خودمان هم چیزهای خوبی در رابطه با انسان بودن می آموزیم.
البته همانگونه که شما خواننده های بیگ بنگ می دانید قبلا هم از این دست تلاش ها برای ارتباط برقرار کردن با فضایی ها انجام شده بود. مثلا در دهه ۷۰ میلادی فضاپیماهای پایونیر ۱۰ و ۱۱ پلاک های طلای حاوی اطلاعاتی راجع به بشریت را به فضا ارسال شدند. یا مثلا پروژه ستی خود تلاشی برای ارتباط با فرازمینی ها است. در این پروژه هدف فرستادن پیام از طریق پرتوی رادیوییست که می تواند تبدیل به پیکتوگرامی از تصاویر شود. یا مثلا اخیرا پیامی در قالب کدهای حسابی شامل کنسرت های ویوالدی و گرشوین و آهنگ گروه بیتل ها، در عرض جهان(across the univers) به فضا فرستاده شده است.
اصلا به قولی فرض کنیم ما مانند پروژه ستی یا پروژه ۱۰۰ میلیون دلاری دانشگاه برکلی بخواهیم فقط آسمان را اسکن کنیم تا شاید از بتوانیم اثری از فرازمینی ها پیدا کنیم. آیا به نظر این کار یعنی فقط گوش دادن و نه حرف زدن، کیهان را زیادی در سکوت نمی برد؟ شما با کدام واکنش نسبت به این پروژه همدلی دارید؟ آیا مانند هاوکینگ فکر می کنید باید قایم شویم؟ یا فکر می کنید هنوز موقع آن نرسیده و یا می گویید الان هم برای شروع دیر است؟ این مقاله نیچر این پروژه را به چالش می کشد و این مقاله هم در دفاع از پروژۀ METI نوشته شده است.
ترجمه: ابراهیم دبیری/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: phys.org
