ایران اکازیون:بحث برانگیزترین ستاره ی جهان همچنان شگفت انگیزتر میشود. برای چند ماه گذشته اخترشناسان بر روی یک ستاره به نام KIC 8462852 مطالعه کردند و متوجه ی الگوی کاهش غیر عادی نور این ستاره شدند. شواهد نشان می دهد اشیایی عظیم از جلوی این ستاره عبور میکنند و باعث کاهش نور آن می شوند.
به گزارش بیگ بنگ، معمولا زمانی که ستاره شناسان شاهد ضعیف شدن نور در یک ستاره دوردست می شوند، میدانند که ناشی از عبور یک سیاره به دورش است و این یک امر کاملا عادیست. اما الگوی کاهش نور ستاره KIC 8462852 اصلا شبیه به بقیه نیست! این کاهش نورِ غیرعادی و آشکار نشانگر این است که گویی یک دسته درهم از اشیا نزدیک به هم در حال گردش به دورش هستند. چنین الگویی قبلا هرگز دیده نشده بود و منجر به برخی نظریه پردازی های خیالی گردیده است. به عنوان مثال برخی نظریه پردازان امکان وجود بیگانگان هوشمند را پیشنهاد می دهند و اظهار میکنند که احتمالا این دسته از اشیا ابر سازه هایی ساخته ی بیگانگان فضایی است تا انرژی این ستاره را مهار کنند.
البته که این فقط یک حدس و گمان است. در مقابل یکی از برجسته ترین توضیحات طبیعی بیان میدارد که این گروه از اشیا گردان به احتمال زیاد جمعی از دنباله دارها است که به تازگی توسط گرانش به درون مدار گردشی این ستاره کشیده شده و گیر افتاده اند. نظریه ی دنباله دارها در حال کسب اعتبار بود تا اینکه به تازگی شواهد جدیدی بدست آمد که این نظریه را از اعتبار ساقط کرد.(NewScientist) به عبارت دیگر دانشمندان به خانه اول بازگشتند و این بدان معناست که نظریه وجود بیگانگان فضایی هنوز پا برجاست!
“بردلی شافر” از دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، یک آنالیز تاریخی از صفحات اسکن شده ی دیجیتالی آسمان از سال ۱۸۹۰ که شامل ستاره ی KIC 8462852 بود پرداخت و شواهد ِ جدیدی بدست آورد که نشان می دهد الگوی کاهشی عجیب این ستاره پدیده جدیدی نیست. شافر پی برد که این ستاره بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۸۹ نیز حدود ۲۰% کاهش نور داشته است. به عبارت دیگر برای قبول ِ نظریه ی دنباله دارها، باید ۶۴۸ هزار دنباله دار، هر کدام به وزن حدود ِ ۲۰۰ کیلوگرم از جلوی این ستاره عبور کنند! که شانس این رویداد به طرز حیرت آوری پایین است.
شافر می گوید:« ایده خانواده ی دنباله دارها به عنوان منطقی ترین پیشنهادِ پیش رو قرار گرفت با اینکه اذعان میشد احتمال آن بسیار ناچیز است. اما در حال حاضر این ایده کاملا رد شده است.» بنابراین اگر بهترین ایده طبیعی هم اکنون رد شده است آیا میتوان گفت که نظریه ابرسازه های بیگانگان فضایی احتمال بیشتری دارد؟ در واقع خیر! اما این نظریه قطعا جزو آنهایی است که به راحتی کنار گذاشته نخواهد شد، به ویژه اینکه دانشمندان نتوانسته اند توضیح طبیعی دیگری برای این پدیده ناشناخته کاهش نور بیابند.
شافر خود هنوز درباره نظریه بیگانگان شک و تردید دارد. او میگوید :« ایده ابرسازه های بیگانه با مشاهدات جدید من جور در نمی آید.» او اشاره میکند که این پدیده احتیاج به یک نوع تکنولوژی فوق عظیم دارد تا بتواند سازه ای این چنین عظیم ایجاد کند که به مدت یک قرن یک پنجم ستاره را پوشش داده باشد. با این حال اگر تمایل داشته باشیم به بیگانگان توانایی ساخت اینچنین سازه ای را نسبت دهیم، سوال دیگری مطرح میشود که چرا آنها آنقدر پیشرفته نبوده اند که بتوانند یک چنین سازه ای را در طی یک چهاچوب زمانی صد ساله بسازند؟ با توجه به عدم وجود تئوری های معقول تر، تقریبا همه چیز در این نقطه امکان پذیر است! شافر افزود: «در هر صورت همه تکذیب های ما یک راه فرا پنهان خواهند داشت، و یا بعضی تئوری ها احتیاج دارند تا پیشنهادات دیگری به آنها تزریق گردد.»
بدلیل مناقشات اخیر پیرامون این مساله در میان شافر و ستاره شناسی بنام “بن مونتت” از کلتک و “جوشا سیمون” از انستیتوی کارنگی تصمیم بر آن شد تا نگاه عمیق تری به تصاویر تلسکوپ کپلر که از ستاره ی KIC 8462852 گرفته شده، انداخته شود. مونتت گفت: « ما متوجه شدیم به منظور حل و فصل این مساله یا باید مطالعه عمیق و طولانی تری داشته باشیم و یا داده های با دقت ِ بالاتری را بدست بیاوریم.»
در مرداد ماه گذشته مونتت و سیمون مقاله های بررسی شده جداگانه ای منتشر کردند که دقیقا به همین موضوع می پردازد. این دو مقاله تخمین میزند که براساس داده های با ارزش چهار ساله ی تلسکوپ فضایی کپلر، نور این ستاره در طی این دوره حدودا ۴ درصد کاهش یافته است. برای ۱۰۰۰ روز نخست که کپلر به این ستاره چشم دوخته درخشش آن حدود ۰.۳۴ درصد در سال کاهش یافته است. در ۲۰۰ روز بعد مشاهده شده که نور این ستاره ۲ درصد نسبت به قبل کمتر شده است و گاهی تا ۲۰ درصد نیز نورش کاهش پیدا می کند. “مونتت” افزود:« چیزی که مرا متعجب کرده، کاهش ِ نور غیر خطی و ناگهانی این ستاره است. ما مدت طولانی سعی داشتیم به خودمان بقبولانیم که این واقعی نیست و در واقع تنها همین کار را میتوانستیم بکنیم!»
مونتت و سیمون ۵۰۰ ستاره ی اطراف KIC 8462852 و ۵۰۰ ستاره دیگر که از لحاظ اندازه و ترکیبات شبیه به آن بودند را بررسی کردند تا ببینند آیا روشنایی آنها هم در امتداد خطوط زمانی مشخص کاهش می یابد یا خیر؛ اما هیچکدام از آنها چنین الگویی نداشتند. از اینکه چه چیزی مسئول این کاهش نور است “مونتت” مطمئن نیست. اینکه آیا سازه های بیگانگان است یا یک دسته از دنباله دارها و یا اینکه کلا یک پدیده ی دیگر است. تحقیقات جدید می تواند پاسخ برای رفتار عجیب این ستاره پیدا کند. جزئیات بیشتر این پژوهش در arxiv.org منتشر شده است.
ترجمه: ریحانه نامداری/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: mnn.com
