ایران اکازیون:تحقیقات نشان می دهد که جهان حقیقتاّ با سرعتی بیش از آنچه دانشمندان فکر می کردند در حال انبساط است. اخترشناسان مدعی هستند که نرخ فعلی انبساط جهان – کمیتی که به نام ستاره شناس آمریکایی “ادوین هابل” با عنوان ثابت هابل شناخته می شود – چیزی در حدود ۷۱.۹ کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک است. (هر مگاپارسک حدودا برابر ۳.۲۶ میلیون سال نوری است.)
به گزارش بیگ بنگ، این عدد ِ تازه به دست آمده با محاسبه ای که سال گذشته توسط تیم تحقیقاتی دیگری که به سرپرستی برنده نوبل آدام ریس اعلام شده بود یکسان است. اما به طور قابل توجهی بالاتر از نرخی است که توسط آژانس فضایی اروپایی پلانک در ماموریت ماهواره ای در ۲۰۱۵ برآورد شده بود(حدود ۶۶.۹ کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک) میباشد. دانشمندان اعلام کردند در حال حاضر علت این تناقض مشخص نیست. با این وجود انواع داده های مختلفی که این گروه های گوناگون تحلیل کرده اند ممکن است سرنخی به دست دهد.
برای دست یابی به ارزیابی جدید تیم تحقیقی – به رهبری شری سویو از موسسه اخترفیزیک ماکس پلانک در آلمان و فردریک کوربین از پلی تکنیک اکول فدرال در لوزان- سوییس – روی کهکشان های عظیم ِ نزدیک مطالعه کردند، که نور جریان گرفته از هسته های بی نهایت دور که به عنوان اختروش شناخته می شوند، را منحرف می کنند. سویو، کوربین و همکارانشان از تلسکوپ فضایی هابل ناسا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر به علاوه ی تعدادی تجهیزات زمینی برای این کار بهره بردند. کوربین در بیانیه ای گفت:« روش ما ساده ترین و مستقیم ترین راه برای اندازه گیری ثابت هابل است با توجه به اینکه فقط از هندسه و نسبیت عام و نه از هیچ فرض دیگری استفاده می کند.»
ریس و تیمش مشاهدات هابل از دو نوع متفاوت “معیارهای کیهانی” را مورد تحلیل قرار دادند – نوع ابرنواخترها ( انفجارهای درخشانی با درخششی ثابت) و ستارگان قیفاووسی که با نرخ هایی که به روشنایی حقیقی شان مربوط است، می تپند. با این حال عدد ماهواره پلانک چیزی است که بر اساس اندازه گیری های این فضاپیما از تابش پس زمینه کیهانی – اثرات به جا مانده از بیگ بنگ که ۱۳.۸۲ میلیارد سال پیش جهان را پدید آورد – بدست آمده است.
دانشمندان عنوان کردند تفاوت میان برآوردهای ثابت هابل ممکن است انعکاس چیزی درباره ی جهان آغازین باشد که اخترشناسان متوجه آن نمی شوند یا چیزی که در عصر پیشین دستخوش تغییر شده است. اعضای تیم ریس سال گذشته به عنوان مثال بیان داشتند که ممکن است انرژی تاریک – نیروی اسرار آمیزی که گمان می شود بر شتاب انبساط کیهان می افزاید– در طی اعصار متمادی قدرتمندتر شده باشد.
این محققان افزودند همچنین این اختلاف می تواند نشان از این داشته باشد که ماده ی تاریک – چیز عجیب نامرئی که دانشمندان فکر می کنند بسیار مهمتر از ماده ی “طبیعی” سراسر جهان جاری است – خصایصی دارد که هنوز به حد کافی شناخته نشده یا اینکه نظریۀ گرانش اینشتین دارای نقایصی میباشد. سویو در همان بیانیه عنوان کرد: « هم اکنون اندازه گیری نرخ انبساط جهان توسط روش های مختلفی آغاز شده که دقت شان چنان بالاست که اختلاف های حقیقی ممکن است به سمت فیزیک جدیدی ورای دانش کنونی ما از جهان پیش روند.» سویو، کوربین و همکارانشان نتایجشان را در مجموعه ای شامل پنج مقاله که در مجله ی اعلامیه های ماهانه جامعه ی رویال نجوم منتشر خواهد شد ارائه می کنند.
ترجمه: روژان بلوری/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: livescience.com
