ایران اکازیون:به گفته محققان دانشگاه آبردین و دانشگاه سنت اندروز سیارات هم اندازه زمین می توانند حداقل با فاصله ۱۰ برابر دورتر از ستاره مادری خود از حیات پشتیبانی کنند. بر طبق این تحقیق بسیاری از سیارات که قبلا غیر قابل حیات تصور می شدند قطعا قادر خواهند بود حیات را در زیر سطح خود داشته باشند و نظریه سنتی منطقه قابل سکونت پذیر یا “”منطقه گلدیلاک ” که در اطراف ستاره فقط می تواند حیات وجود داشته باشد را به چالش بکشد.
منطقه قابل سکونت منطقه ای است که یک سیاره نیاز دارد که خیلی به ستاره خود نزدیک یا خیلی از آن دور نباشد تا آب در آن بصورت مایع وجود داشته باشد یا در سطح آن داغ نشود و نسوزد. اما این تئوری می گوید که زندگی ممکن است در زیر سطح سیاره وجود داشته باشد ، همانطوری که ممکن است با رفتن به زیر سطح سیاره دما افزایش یا کاهش یابد، جایی که آب بصورت مایع وجود داشته باشد و بنابراین حیات نیز می تواند وجود داشته باشد.
این تیم یک مدل کامپیوتری درست کرد که درجه حرارت زیر سطح سیاره را تخمین می زند، بر طبق داده ها سیاره هایی که از ستاره های خود دورترند می توانند در عمق ۵.۳ کیلومتری به مانند زمین دارای شکل گیری حیات باشند. اما ممکن است این حیات به خوبی حیات در عمق ۱۰ کیلومتری مکان های روی زمین که هنوز حفر نشده است باشد. با استفاده از مدل های کامپیوتری دانشمندان مناطق حیات برای سیاره ای مانند زمین که در حال چرخش به دور یک ستاره ،خورشید مانند است را در حدود سه برابر بزرگتر و برابر پنج کیلومتر بالای سطح سیاره اعلام کردند. بنابراین منطقه قابل سکونت برای یک سیاره هم اندازه زمین ۱۴ بار عریض تر است.
منطقه قابل سکونت کنونی برای منظومه شمسی از مریخ گسترش می یابد. اما منطقه قابل سکونت بازسازی شده بیشتر از منطقه زحل و مشتری را نشان می دهد و پیشنهاد می کند بسیاری از سیارات به اصطلاح سرکش در تاریکی کامل قابل سکونت باشند. سیارات سنگی مقداری از زمین بزرگتر هستند و می توانند آب مایع را در عمق ۵ کیلومتری زیر سطح خود حتی در فضای بین ستاره ای ، حتی اگر اتمسفری نداشته باشند داشته باشند. زیرا سیارات بزرگتر می توانند در سطح خود بیشتر حیات را تولید کنند. این تحقیق پیشنهاد می دهد که سیاره گالیله ۵۸۱ d, که در ۲۰ سال نوری از زمین قرار دارد به احتمال زیاد قادر است آب مایع را با فرض اینکه مثل زمین باشد در زیر سطح دو کیلومتری خود داشته باشد.
تیم کپلر ناسا در مجله اختر فیزیک در طی چهار سال از جو ، اندازه و مدار ۴۹ سیاره که به دور ستاره کپلر ۲۲ می چرخیدند گزارش تهیه کرده است. این مطالعات تایید می کند که اکتشافات متعدد سیارات و اندازه گیری ها در مورد این جهان ها بسیار مبهم است. در ضمن اندازه این سیارات بین زمین و نپتون متغیر می باشد. اندازه آنها بین زمین و نپتون می باشد. هدف اصلی کپلر تشخیص میزان بزرگی سیاره است و موضوع مورد علاقه دانشمندان برای جست و جو سیارات هم اندازه زمین در منطقه قابل سکونت هستند. اما این سوال پیش می آید که آیا سیارات هم اندازه زمین سیارات سنگی هستند و آیا ممکن است که در نسخه کوچکتر مانند نپتون آب جریان یابد؟و چه تعدادی از سیارت سنگی از خویشاوندان زمین هستند؟
اندازه گیری های دینامکی کپلر بیان می کند که در مقیاس وسیعی تعدادی از سیارات شعاعی ۱.۵ برابر از زمین کوچکتر را دارند و ترکیبی از سیلیکات و نیکل و آهن و منیزیم دارند که در سیارات زمینی نیز یافت شده است. با تجهیز شدن به این اطلاعات دانشمندان قادر خواهند بود که کسری از ستاره ها که سیارت هم اندازه مشابه زمین و سیارات سنگی را پناه داده بودند را بدست آورند و این قدمی برای نزدیک تر شدن برای یافتن یک منطقه قابل سکونت در فراتر از منظومه شمسی شاید در زیر سطح سیاره زمین مانند خواهد بود.
منبع : dailygalaxy
