به گزارش بیگ بنگ، دانشمندان با استفاده از دستگاه گراویتی«GRAVITY» نصب شده بر روی «تداخل‌سنج تلسکوپ خیلی بزرگ» رصدخانه جنوبی اروپا موفق به شناسایی نشانه‌هایی از تابش فروسرخ شدند که از قرص برافزایشیِ پیرامون سیاهچالۀ «کمان ای» نشات می گیرد. شراره‌ها یا پرتوهای فروسرخی که این دستگاه شناسایی کرد، تایید می کنند که جرمِ واقع در مرکز کهکشان ما، سیاهچاله‌ای غول پیکر است. پرتوها از موادی که در نزدیکی افق رویداد این سیاهچاله چرخش می کنند، سرچشمه می گیرد.
محققان به جامع‌ترین مشاهده از این مواد پرداختند که به دور سیاهچاله حرکت می کند. اگرچه قسمتی از مواد موجود در قرص برافزایشی (کمربند متشکل از گازهایی که به دور افق رویداد سیاهچاله می چرخند) می تواند به طور امن به دور سیاهچاله بچرخد، اما هر چیزی که به میزان خیلی زیادی به سیاهچاله نزدیک شود، در افق رویداد به دام می افتد. نزدیکترین نقطه به یک سیاهچاله که مواد می تواند بدون گیر افتادن در آن به گردش بپردازد، بعنوان «درونی‌ترین مدار گردش پایدار» نامیده می شود. پرتوهای مشاهده شده از این نقاط نشات می گیرند.
دکتر «اولیور فول» محقق در موسسه اخترفیزیک مکس پلانک و یکی از اعضای تیم تحقیقات گفت: «واقعا دیدن موادی که با ۳۰ درصد سرعت نور به دور این سیاهچالۀ غول‌پیکر گردش می کنند، حیرت‌انگیز است. حساسیت بالای دستگاه‌ها این امکان را به ما داد تا فرایندهای برافزایشی را با جزئیات بی‌سابقه‌ای مورد مشاهده قرار دهیم.» جزئیات بیشتر را در ویدئوی زیر مشاهده کنید:
در اوایل سال جاری، محققان با نصب دستگاه‌های «GRAVITY» و «SINFONI»بر روی تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا توانستند تا حرکت ستاره «S2» را به هنگام گذرش از میدان گرانشی شدید در نزدیکی سیاهچالۀ کمان ای* به طور دقیق اندازه‌گیری کنند. دانشمندان توانستند برای نخستین‌بار اثرات پیش‌بینی شده توسط نظریه نسبیت عام اینشتین را در چنین محیط نامساعدی برملا کنند. در طول حرکت به نزدیکی ستاره مذکور، انتشار فروسرخ قدرتمندی هم مشاهده شد.
دکتر فول خاطر نشان کرد: «ما به شکل دقیق و نزدیکی ستارۀ S2 را مورد بررسی قرار دادیم و البته همواره سیاهچاله کمان ای* را هم زیر نظر داریم. ما در طول مشاهدات‌مان خوش شانس بودیم که سه شراره درخشان در اطراف سیاهچاله راه شیری دیدیم. این شراره‌ها که حاوی الکترون‌های پرانرژی در فاصله بسیار نزدیک به سیاهچاله هستند، به صورت سه پرتوی درخشان قابل مشاهده بودند که با پیش بینی های نظری مربوط به موادی که در نزدیکی سیاهچاله می چرخند، کاملا سازگار است. باور بر این بود که این شراره‌ها یا پرتوهای درخشان از برهمکنش‌های مغناطیسی در گازهای خیلی داغ در نزدیکی سیاهچاله کمان ای* نشات می گیرند.» نتایج این پژوهش در نشریۀ Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com
