ایران اکازیون:جمع آوری اطلاعات در باره لبۀ جهان بسیار سخت است، سیگنال های”رقیق” اجرام آسمانی که در مسیر سفر چندین میلیارد ساله از فضا به زمین می رسند، آنها را به اهدفی سخت برای مشاهده بدل کرده است.
در تصویر مشخص شده تلسکوپ هابل کهکشان Z8-GND-5296 دورترین کهکشان جهان را نشان می دهد. نور این کهکشان ۱۳٫۱ میلیارد سال در سفر بوده تا به ما برسد. چیزی که این کشف را متمایز می سازد مقایسه آن با سایر کشفها است، دانشمندان با استفاده از طیف بینی مادون قرمز فاصله آن را تایید کرده اند.
به گزارش بیگ بنگ، تخمین میزان مولکول های هیدروژن حاضر در کهکشان ها بطور مخصوص چالش برانگیز است: این مولکول اغلب هیچ اشعه ای را منتشر نمی کند. با این وجود اخترشناسان مشتاق هستند تا نقشه ای از فراوانی این عنصر را داشته باشند؛ مولکول هیدروژن از بلوک های بنیادی سازنده کهکشان های جدید تشکیل شده اند که مقدار بیشتری از آن در کهکشان های مخصوصی یافت می شود که ستاره های بیشتری می تواند در آنها تولید شوند.
محققان قادرند با استفاده از شبیه سازی ابرکامپیوترها اثرات نزدیک شدن و شکل گیری کهکشان های غول پیکر را در دوران آغازین کیهان محاسبه کنند. همچنین مشاهدات ِ تلسکوپ رادیویی آلما که در ارتفاع ۵۰۰۰ متری در صحرای آتاکاما شیلی واقع شده، نشان می دهد که چگونه روشهای جدید باعث بهبود یافته ها شده است. در حال حاضر، اختر فیزیکدانان برای تشخیص فراوانی هیدروژن از روشی خاص استفاده می کنند: آنها ابتدا مقدار کربن مونو اکسید را اندازه می گیرند که نور بیشتری از هیدروژن را منتشر می کند و سپس با روشی پیچیده سیگنال ِکربن مونواکسید را تبدیل به مولکول هیدروژن می کنند. در هر حال این روش مبهم است و در ضمن با خطای زیادی روبرو است.
دکتر پاپادوپولوس از دانشگاه کاردیف گفت: ما قادریم تا توسط اشعه کربن خنثی که برای مشاهده کهکشان های دور دست مناسب است، استفاده کنیم. این اندازه گیری ارزشمند؛ اجازه داد تا تخمینی بسیار دقیق از میزان هیدروژن موجود اجرام دور دست بدست آوریم. متاسفانه اشعه های کربن خنثی بطور کامل توسط بخار آب اتمسفر زمین جذب می شوند که این موضوع شبیه به یک عینک دودی در هنگام مشاهده سیگنال کربن است.
بر طبق محاسبات ما، آرایه تلسکوپی آلما و تلسکوپ های رادیویی جدید در شیلی می توانند کهکشان های دور دست را تشخیص دهند. این ابزار قادرند سیگنال هایی که بیش از ۱۲ میلیارد سال قبل به طرف ما سفر کرده اند، را تشخیص دهند. حتی این فناوری ها می توانند برای اولین بار بطور دقیق میزان مولکول های هیدروژن موجود در سیارات را نیز تخمین بزنند. این کار علمی تاثیر مهمی در مشاهدات نجومی خواهد داشت و به ما در درک بهتر منشا اسرار کیهانی کمک خواهد کرد.
منبع : dailygalaxy
