ایران اکازیون:گروهی از اخترفیزیکدانان و ستاره‌شناسان با استفاده از تصاویر دریافتی ِ تلسکوپ فضایی هابل، موفق به کشف دو ابر سیاهچاله در مارکاریان ۲۳۱(Markarian231) ، نزدیکترین اختروش به زمین شدند.
به گزارش بیگ بنگ، این یافته ها نشان میدهد که اختروش -هسته درخشان فعال کهکشانها – ممکن است میزبان دو سیاهچاله بسیار سنگین باشد، که در نتیجه ادغام کهکشانها به دام هم افتاده و دور یکدیگر می چرخند. ستاره شناسان شواهد آرشیوی هابل را که از اشعه فرابنفش ساطع شده از مرکز “مارکاریان ۲۳۱“ گردآوری شده بود، بررسی کردند. سپس دکتر یوجون لو از مرکز ملی مشاهدات اخترشناسی چین، مدلی از طیف آن کهکشان را طراحی کرده و به این ترتیب آنها قادر به پیش‌بینی وجود سیاه‌چاله‌های دوتایی در “مارکاریان ۲۳۱“ شدند.
دکتر لو در این باره گفت: « ما در رابطه با این کشف بسیار هیجان زده ایم زیرا نه تنها وجود دو سیاهچاله های دوتایی در “مارکاریان ۲۳۱“ را ثابت میکند، بلکه راهگشای نوینی برای دانشمندان است تا بتوانند با بررسی پرتوهای فرابنفش ساطع شده از کهکشانها اطلاعات بیشتری از سیاه‌چاله‌های دوتایی بدست آورند.» زینیو دای، یکی از محققان دانشگاه اوکلاهاما نیز گفت: برخی از ساختارهای این جهان مانند کهکشانها و خوشه‌های کهکشانی عظیم از طریق ادغام سیستم‌های کوچکتر به سیستم‌های بزرگتر شکل می‌گیرند که سیاه‌چاله‌های دوتایی حاصل از این چنین ادغام‌های کهکشانی هستند.
“مارکاریان ۲۳۱“ با نام دیگر UGC 8058، یک نوع کهکشان سیفرت* است که در سال ۱۹۶۹ به عنوان بخشی از یک تحقیق کهکشانی با پرتوهای فرابنفش قوی کشف شد. این کهکشان حدود ۶۰۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد. سیفرت‌ها نوعی کهکشان با هسته بسیار درخشان هستند که بازوهای کهکشانی آنها به صورت واضح مشخص نیستند. نتایج حاصل از این بررسی در مجله Astrophysical منتشر شده است.
* کهکشان سیفرت (Seyfert Galaxy) نوعی کهکشان فعال است. این کهکشانها در اصل نوعی کهکشان مارپیچی هستند که مهم‌ترین مشخصه‌های آنها عبارت است از یک هسته‌ی روشن و نقطه‌ای در مرکز، و یک طیف که خطوط نشری پهنی را نشان میدهد. طیف پیوسته دارای یک مؤلفه‌ی غیرحرارتی است که بیش‌تر ین برجستگی را در فرابنفش دارد. تصور بر این است که این خطوط نشری در ابرهای گازی که با سرعت زیاد نزدیک هسته حرکت می‌کنند تولید شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA
