ایران اکازیون:دانشمندان با بکارگیری روش‌هایی به منظور ارزیابی احتمال حیات در سیارات دیگر به این نتیجه رسیده‌اند که زمین در واقع غیر قابل سکونت است و به طرز فزاینده‌ای به خاطر مقادیر بالای دی‌اکسیدکربن و متان در حال آلوده شدن می باشد.
به گزارش بیگ بنگ، تحقیقات جدید از آزمایش انجام شده توسط «کارل سیگن» در اوایل دهه ۱۹۹۰ الهام گرفته است. او از پرتاب فضاپیمای گالیله برای بررسی دستاوردهای دستگاه‌های بیگانه‌یاب ما و احتمال حیات در زمین استفاده کرد. فضاپیمای گالیله در راه سفر به مشتری بود تا ارزیابی‌های مشابهی را در پهنه فضا انجام دهد. این بار کاوشگر اُسیریس-رکس که سال گذشته در طی عملیاتی توسط ناسا پرتاب شد، سُکان را برای بررسی ترکیب و مسیر سیارک بِنو در اختیار گرفته است.
«دانته لورتا» از دانشگاه آریزونا در توسان و سرپرست ارشد ماموریت اُسیریس-رکس گفت: «این یک کار علمی چالش برانگیز است و مرا هیجان‌زده می کند.» کارل سیگن چند سال پیش به شواهد اکسیژن گازی فراوان، متان اتمسفری و نشانه‌های پوشش گیاهی و شناسایی سیگنال‌های رادیویی اشاره کرده و آنها را شواهدی از وجود حیات هوشمند قلمداد کرده بود. البته ما این مورد را از قبل می دانستیم؛ اما هدف از آزمایش این بود که قابلیت‌های فضاپیمای گالیله در کشف حیات مورد بررسی جامع قرار بگیرد، قبل از اینکه کارهای جدی‌تری را آغاز کند.
لورتا و تیم اُسیریس-رکس دریافتند که طیف‌نگار از وجود سطوح بالایی از متان، اکسیژن و اوزون در زمین حکایت دارد. این گازهای شناسایی شده توسط این فضاپیما از طریق جذب نور در طول ِ موج‌های مختلف، نشان دهندۀ فرایندهای زیستی در سطح یک سیاره هستند. تیم تحقیق همچنین موفق به یافتن شواهدی از فتوسنتز و آب شدند، اگرچه هیچ شواهد مستقیمی از یخ به دست نیامد. به عبارت دیگر، یک موجود بیگانه می تواند به راحتی از داده‌های این فضاپیما دریابد که در زمین، حیات وجود دارد.
اگرچه این مایه خرسندی است که زنده‌ایم و در سیاره قابل سکونتی حضور داریم، اما یک سری یافته‌های نامطلوب هم به دست آمده است. میزان متان و دی‌اکسیدکربن به ترتیب ۱۲ درصد و ۱۴ درصد بالاتر از اولین آزمایش کارل سیگن هستند. اینها تاثیر منفی افزایش جمعیت جهان می باشد. لذا این یافته‌ها به ما یادآور می شوند که باید در محافظت از سیاره حیات بخش زمین کوشاتر باشیم. پس از آزمایش مهارت‌های کاوشگر اُسیریس-رکس در سیاره خودمان، حالا نوبت آن رسیده تا آن مهارت‌ها را در سفری به مقصد سیارک بنو بیازماید که انتظار می رود در آگوست ۲۰۱۸ به آنجا برسد.
این فضاپیما به مطالعه علائم ترکیبات آلی خواهد پرداخت؛ ترکیباتی مشابه به آنچه که در زمین بذر حیات را گستردند. دانشمندان با دقت بالایی این سیارک را زیر نظر دارند. بخشی از کار اوسیریس رکس، کسب اطلاعاتی درباره مسیر سیارک بِنو است. به این ترتیب می توانیم به شیوه بهتری به ارزیابی تهدید بپردازیم. البته بسیار بعید است که تا قرن ۲۲ میلادی سیارکی بتواند زمین را تهدید کرده و خطر بزرگی برای نسل انسان تلقی شود. مطالعه جدید می تواند در انجام تلاش‌هایی برای جستجوی نشانه‌های حیات در سیارات فراخورشیدی الهام‌بخش ظاهر شود؛ اگر موجودات بیگانه‌ای در فضا هستند، باید چگونگی یافتن‌شان را بلد باشیم زمین می تواند در این بین نقش مثبتی داشته باشد. یافته‌های تحقیق حاضر در کنفرانس «علوم سیاره‌ای و ماه» در وولندز تگزاس ارائه شد.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencealert.com
