ایران اکازیون:تا به امروز، زمین تنها مکان در جهان است که میتواند از حیات پشتیبانی کند، اما شواهد و قرائن حاکی از آن است که اجزای سازنده شیمیایی حیات شاید در فضا وجود داشته باشند. بتازگی اخترفیزیکدانان سازمان فضایی ناسا موفق به ساخت قندهای DNA در یک محفظه خلاء شده‌اند که فضای میان ستاره‌ای را شبیه‌سازی می کند.
به گزارش بیگ بنگ، آنها در بررسی‌های بعدی خود، سایر مشتقات قند را هم در نمونه‌های شهاب سنگی پیدا کردند. اینکه حیات در زمین دقیقا به چه صورت پدید آمد، در هاله‌ای از ابهام می باشد؛ به ویژه جهش از ماده غیر زنده به سلول‌های زنده. نظریه رایجِ فعلی این است که چشمه‌های داغ سطحی یا آبفشان های داغ اعماق دریا شرایط و مواد مناسبی را برای پدیدار شدن حیات ساده فراهم آوردند، اما هنوز شکاف‌هایی در این نظریه وجود دارد که باید پُر شود.
یکی دیگر از نظریه‌ای نوظهور بیان میدارد که زمین صرفا «اجاق گازی» برای کیک حیات بود. شاید قدری دور از ذهن باشد، اما شواهد زیادی از این نظریه پشتیبانی می کند. نشانه‌های واضح از قند و مولکول‌هایی با طرح هندسی و ساختار مناسب برای حیات در فضا کشف شده است، همچنین آب و سایر ترکیباتِ ضروری حیات در شهاب‌سنگ‌ها پیدا شده است. مطالعه جدید، شواهد دیگری هم عرضه می کند. دانشمندان مرکز تحقیقات ایمز ناسا در صدد بررسی این مسئله هستند که آیا قندهای DNA می توانند در فضای میان ستاره‌ای به وجود بیایند یا خیر. برای انجام این کار، آنها یک ماده آلومینومی را به دمای صفر مطلق سرد کرده و در محفظه‌ای خلاء قرار دادند. این محفظه شرایط فضای ژرف را بازسازی کرد. سپس، محققان ترکیبی از بخار آب و متانول با درون محفظه اضافه کردند. در نهایت، نور فرابنفش را به داخل محفظه تاباندند تا تابشِ حاصل از ستارگان را شبیه‌سازی نمایند.
به پاس، دمای بسیار سرد، لایه‌ای یخی در روی آلومینیوم شکل گرفت که سپس توسط تابش فرابنفش گرم شد. محققان به تجزیه و تحلیل ماده پرداخته و دریافتند که مولکول قند ۲-دی اکسی ریبوز پدید آمده بود؛ در کنار چندی دیگر از مشتقات قند. اما چون این مولکول‌های حیاتی می توانند به هنگام شبیه‌سازی فضای میان ستاره‌ای در آزمایشگاه تولید شوند، لزوما به این معنا نیست که این فرایند در طبیعت هم به وقوع می پیوندد. محققان برای انجام بررسی‌های بیشتر، نمونه‌های کربن در متعددی را مطالعه کرده و آثاری از الکل و اسیدهای قند دئوکسی بیشتری پیدا کردند. پیچیده‌ترین ماده کشف شده، ۲-دئوکسی ریبوز بود، اما محققان دلیل آن را عدم بررسی نمونه‌های بیشتر دانسته‌اند.
«اسکات سندفورد» محقق و نویسنده مقاله خاطر نشان کرد: «ما برای بیش از دو دهه، از خودمان این سوال را پرسیده‌ایم که آیا مواد شیمیایی که در فضا وجود دارد می توانند ترکیبات لازم برای حیات را پدید آورند یا خیر. جهان جای پهناوری است و زمان بسیار بسیار زیادی برای پیاده‌سازی پروژه‌های کیهانی‌اش در اختیار دارد.»
پیدا کردن این مولکول‌های حیاتی در شهاب سنگ‌ها می توانند نقش موثری در توضیح منشاء حیات در زمین و گسترش آن به سایر نقاط جهان داشته باشد. سیارک‌ها و دنباله‌دارها می توانند در معرض گرد و غبار کیهانی قرار بگیرند؛ سپس با برخورد به قسمت سطح، بذر حیات را در سیاره‌ها و اقمار بکارند. هنوز دانشمندان نمی دانند که حیات به وفور در قسمت‌های دیگر جهان وجود دارد یا خیر. این مقاله در مجله «Nature Communications» منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: newatlas.com
