ایران اکازیون:طبق گزارش مجلۀ Discover ، جمعآوری منابع از دیگر سیارات و سیارکها به جای استفاده از آن مقدار کمی که روی زمین برایمان باقی مانده میتواند راهحل کلیدی برای حصول اطمینان از بقای بشریت باشد.
به گزارش بیگ بنگ، این موضوع مثل داستان علمی- تخیلی به نظر میرسد، اما در حال حاضر ایدۀ انتقال صنایع سنگین به خارج از زمین نسبت به هر زمان دیگری کمتر بعید و باورنکردنی به نظر میرسد. فیل متزر، دانشمند سیارهای دانشگاه فلوریدای مرکزی، به Discover گفت: «منظومهشمسی میتواند از صنعتی یک میلیارد برابر بزرگتر از صنعتی که روی زمین داریم پشتیبانی کند. وقتی به مقیاسهای بسیار بزرگتری از تمدن فعلی بروید، فراتر از مقیاسی که یک سیاره میتواند پشتیبانی کند، آن وقت انواع چیزهایی که این تمدن میتواند انجام دهد برای ما قابل درک نخواهد بود.»
سرمایهگذاری در فضا
با تحلیل رفتن منابع زمینی، جمعیت افزایش مییابد. حداقل این استدلالی است از مکتب جدیدی از شرکتهایی که در دهه یا دهههای گذشته تجربه کردهاند و سعی کردهاند در جمعآوری منابع فضایی پیشگام باشند. بعنوان مثال شرکت منابع سیارهای(Planetary Resources Inc.) دهها میلیون دلار صرف توسعۀ تکنولوژیهای سیارککاوی و استخراج در سیارکها کرده است. اما مشکلات مالی باعث شده که این شرکت اولین مأموریت معدنکاوی سیارکی خود را به طور نامحدودی به تعویق بیاندازد.
میلیاردر جف بزوس، مدیر عامل آمازون و بلو اورجین، کاملاً آماده است. بزوس در ماه گذشته در طی اعلامیۀ کاوشگر قمری شرکت فضاییاش گفت: «به نظر من دلیل اینکه میخواهیم به فضا برویم، نجات و بقای زمین است.» بزوس طی این اعلامیه بیان داشت: «مشکل بسیار اساسی و بلندمدت این است که انرژی روی زمین تمام خواهد شد. محاسبهها این را نشان میدهند و این اتفاق رخ خواهد داد.»
حتی ناسا هم اخیراً تصمیم گرفته میلیونها دلار را صرف مفاهیم تکنولوژی کند که میتواند به کشف قمرها و معدنکاوی سیارکها کمک کند. نه تنها منابع فیزیکی میتواند راهحلی برای سیارهای که بیش از حد تحت فشار بوده، باشد. نیروگاههای خورشیدی در فضا میتوانند انرژی بی حد و حصری به زمین بازگردانند- برنامهای که در حال حاضر چین در حال اجرای آن است.
اما هرکسی چنین ذهنیتی ندارد: گروهی از محققان گرد هم آمدند تا پیشنهادی که خواستار محافظت از بیش از ۸۵ درصد از منظومۀ شمسی از دست توسعۀ انسانی است را امضا کنند. “مارتین الویس”، اخترفیزیکدان ارشد رصدخانۀ اخترفیزیک اسمیت سونیان و نویسنده اصلی این تحقیق، به گاردین گفت: «اگر اکنون به این مسئله فکر نکنیم، زمان مثل همیشه به جلو خواهد رفت و در عرض چند صد سال به بحران شدیدی مواجه خواهیم شد؛ بحرانی بسیار بدتر از چیزی که اکنون روی زمین با آن مواجهیم. وقتی از منظومهشمسی تمام استفاده را بکنیم، هیچ جایی برای رفتن وجود ندارد.»
قبل از تحقق تولید فضایی و معدنکاوی فضایی، هنوز کارهای بسیار زیادی هست که باید انجام شود، زیرا دانشمندان تا کنون فقط گامهای کوچکی برای این آینده برداشتهاند. تنها پنج سال پیش، شرکت کالیفرنیاییِ Made In Space اولین شرکتی بود که چاپ سه بعدی در گرانشِ صفر را انجام داد.
این شرکت در سال ۲۰۱۸ قرارداد مهمی با ناسا بست تا «سیستم تولید فلز هیبریدی برای اکتشافات فضایی» ایجاد کند. ایده این قرارداد، چاپ بخشها با استفاده از فلزات هوافضایی از قبیل تیتانیوم و آلومینیوم است. و آژانس فضایی ژاپن اخیراً توانسته فضاپیمای هایابوسا ۲ خود را روی سیارک کوچکی فرود آورد و به منظور جمعآوری نمونه، حتی روی سطح سیارک گلولهای شلیک کند و بمبی بیاندازند.
با این حال این تلاشها هنوز از آیندهای که در آن معدنکاوی سیارک بتواند از تمدنهای انسانی پشتیبانی کند، بسیار دور است. ما حتی نمیدانیم کدام کشور آن منابع را به نام خودش خواهد زد- مسئلهای که موجب ناراحتیهای سیاسی میشود. اما زمان در حال گذر است. تغییرات آب و هوا و منابعی که به سرعت در حال کاهش است ما را مجبور کرده تا به فراتر از سیارۀ خود فکر کنیم. امیدوارم بتوانیم قبل از اینکه خیلی دیر شود این تغییر و انتقال را انجام دهیم.
ترجمه: زهرا جهانبانی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: futurism.com