ایران اکازیون:«اروپا» قمر مشتری، یکی از جذاب‌ترین اهداف برای جستجوی حیاتی فراتر از زمین است. با این وجود، سطح یخی آن تحت تاثیر محیط تابش نامساعد مگنتوسفر مشتری قرار دارد. نقشه‌های تابش جدید این قمر به اخترزیست شناسان اجازه می دهد تا بدانند چه زمان و کجا باید به دنبال علائم زیستی بگردند.
تابش ناشی از مشتری می تواند مولکول‌های موجود در سطح قمر اروپا را نابود کند. مواد ناشی از اقیانوس اروپا که به قسمت سطح راه پیدا می کنند، مورد بمباران تابش قرار می گیرند؛ احتمال می رود این روند باعث نابودی علائم زیستی یا نشانه‌های شیمیایی که می توانند بر وجود حیات دلالت داشته باشند، می شود. حالا دانشمندان به این نکته پی بردند که کجا باید به دنبال مناطقی بگردند که به کمترین میزان تحت تاثیر تابش قرار گرفته‌اند. این کار می تواند اطلاعات ارزشمندی برای ماموریت کلیپر اروپا ناسا باشد.
به گزارش بیگ بنگ، انتظار می رود فضاپیمای کلیپر اروپا تا سال ۲۰۲۲ به فضا پرتاب شود. این فضاپیما مجهز به دوربین، طیف‌سنج، پلاسما و ابزارهای راداری برای بررسی ترکیب سطح قمر اروپا، اقیانوس آن و مواد پرتاب شونده از سطح آن خواهد بود. دکتر «تام نوردایم» محقق در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا اظهار داشت: «اگر خواهان درک این موضوع هستیم که چه اتفاقی در سطح اروپا می افتد و ارتباط آن با اقیانوس زیرسطحی چیست، باید به بررسی و درک تابش بپردازیم. وقتی موادی را که از قسمت زیرسطحی نشات می گیرند، بررسی می کنیم، در واقع چه چیزی را بررسی می کنیم؟ آیا این روش می تواند به ما بگوید چه چیزی در اقیانوس هست و یا اینکه چه چیزی بر سر مواد آمد پس از اینکه تحت تاثیر تابش قرار گرفتند؟»
دکتر نوردایم و همکارانش با بهره‌گیری از داده‌های جمع‌آوری شده توسط ماموریت فضاپیمای گالیله در طول دو دهه گذشته و اندازه‌گیری‌های الکترونی کاوشگر ویجر ۱، به طور دقیق الکترون‌های موجود در سطح قمر اروپا را بررسی کردند. آنان دریافتند که میزان تابش به موقعیت‌های مختلف بستگی دارد و می تواند متغیر باشد. شدیدترین تابش در نواحی پیرامون استوا متمرکز شده است، اما تابش در نزدیکی قطب‌ها روند نزولی به خود می گیرد. نواحی تابش شدید به صورت بیضی شکل دیده می شوند که بیش از نصف قمر را پوشش می دهند.
دکتر «کریس پارانیکاس» دانشمند علوم سیاره‌ای در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز گفت: «این نخستین پیش‌بینی میزان تابش در هر نقطه از سطح قمر اروپا است و اطلاعات مهمی برای عملیات بعدی اروپا محسوب می شود.» محققان مطالعات خود را به نقشه دو بعدی محدود نکردند. آنها عمقی‌تر به مسئله پرداخته و میزان نفوذ تابش به قسمت‌های عمیق تر را هم در دستور کارشان قرار دادند. آنان در صدد ایجاد مدل‌های سه بعدی از شدیدترین تابش‌ها در اروپا هستند.
نتایج بدست آمده به ما می گویند که محققان تا چه عمقی باید به زیر سطح نفوذ کنند تا به علائم زیستی دست یابند؛ علائمی که شاید حفظ شده باشند. شاید این علائم در شدیدترین نواحی تابش در اعماق ۱۰ تا ۲۰ سانتی متری قابل مشاهده باشند. برای انجام این کار، محققان اثر تابش بر آمینو اسیدها (اجزای اصلی پروتئین‌ها) را بررسی نمودند تا ببینند تابش اروپا چگونه بر علائم زیستی بالقوه تاثیر می گذارد.
دکتر «کوین هند» نویسنده و محقق در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا و دانشمند پروژه در عملیات «Europa Lander» خاطر نشان کرد: «تابشی که بر سطح قمر اروپا می بارد، یک اثر انگشت بر جای می گذارد. اگر بدانیم آن اثر انگشت چه شکلی است، می توانیم ماهیت هر گونه مواد ارگانیک و علائم زیستی احتمالی را که شاید در طی عملیات آتی شناسایی شوند، بهتر درک کنیم.» یافته‌های این مقاله در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com
