ایران اکازیون:جهان قابل مشاهده تا ۳۲۰ میلیون سال نوری در تمامی جهات کوچک تر شد. همین مسئله باعث به روز کردن محاسبه ی معروفی می شود که فیزیکدانان در ۱۳ سال ِ گذشته انجام دادند.
به گزارش بیگ بنگ، اگر در تلاش اید تا اندازه ی کیهان یا سرعت نور را مورد محاسبه قرار دهید، روش جالب توجهی را برای آغاز و پایان برگزیده اید. احتمالا اینطور نتیجه گیری کنید که چون بیگ بنگ در حدود ۱۳.۸ میلیارد سال قبل به وقوع پیوست، یک شعاع ۱۳.۸ میلیارد سال نوری هم میتواند وجود داشته باشد، اما این شعاع واقعا چند برابر بیشتر است که نشان از کرانه قابل مشاهده برای انسان ها دارد. (برای اطلاعات بیشتر این مقاله را مطالعه کنید: چگونه اندازۀ کیهان می تواند از سنش بیشتر باشد؟)
فیزیکدانان بارها و بارها در طول قرن گذشته با یافته های خود نشان داده اند که فضا به سرعت در حال گسترش و انبساط است. درخشش کور کننده ای از نور که تا ۳۷۸ هزار سال پس از بیگ بنگ نیز ادامه پیدا کرد، در یافته های محققان به چشم می خورد. این یک رویداد ” نوترکیب” نامیده می شود( زمانی که ذرات برای تشکیل اولین اتم ها در نهایت حرارت شان را از دست دادند.)
اگر شما فرآیند انبساط، نوترکیب و سایر متغیرهای کیهان شناسی را در نظر بگیرید – همان کاری که فیزیکدان جی. ریچارد گات و همکارانش در سال ۲۰۰۳ کردند – به جهان قابل مشاهده خواهید رسید که شعاعی معادل ۴۵.۶۶ میلیارد سال نوری و گستردگی ِ به میزان ۹۱.۳۲ میلیارد سال نوری دارد. با این حال، بنا به توضیحات فیزیکدانان دانشگاه علوم با نام های پائول هالپرن و نیک توماسلو، محاسبات بر پایه ی داده های گردآوری شده ی پیشین توسط ماهواره ی دبلیو مپ(WMAP) انجام شدند که از تابش پس زمینه و باقیمانده ی بیگ بنگ بدست آمده بودند؛ این داده ها دیگر کارایی لازم را ندارند، چون کمی قدیمی شده اند.
داده های اصلاح شده و جدید بدست آمده از ماهواره پلانک متعلق به آژانس فضایی اروپا در خصوص انبساط ِ کیهان گویای آن است که کرانه ی جهان قابل مشاهده ی جهان ۰.۷ درصد کوچکتر بوده و شعاع ِ آن ۴۵.۳۴ میلیارد سال نوری تخمین زده می شود. توماسلو گفت: « اختلاف ۳۲۰ میلیون سال نوری در مقیاس کیهانی بسیار ناچیز است، اما قدری جهان قابل فهم ِ ما را ساده تر می کند.»
عوامل معدودی از جمله ذرات شبح مانند نوترینو قابلیت بسط دادن حد ِ جهان قابل مشاهده تا ۴۶.۳۱ میلیارد سال نوری را دارا میباشند. در واقع نوترینوها چنان از درون ماده ی معمولی عبور می کنند که گویی اصلا چنین ماده ای وجود خارجی ندارد. پس این ذرات می توانند به راحتی از تابش پس زمینه کیهانی و رویداد نو ترکیب گذر کرده و ابتدایی ترین چشم انداز ِ جهان را، فراهم کنند. همین عامل هم قابلیت کشف و آشکارسازی آنها را با دشواری همراه می سازد. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله ی پیشرفت های اختر فیزیک قابل دسترسی خواهد بود.
مترجم: منصور نقی لو / سایت علمی بیگ بنگ
منبع: Iflscience.com
