ایران اکازیون:تلسکوپ فضایی هابل در روز ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹ زمانیکه مشتری در فاصله ۶۴۴ میلیون کیلومتری زمین قرار داشت، توانست عکس بسیار واضحی از این غول گازی ثبت کند. یکی از نکات کاملا بارز این عکس، لکه سرخ بزرگ است. همچنین، بخشهای رنگی قابل ملاحظهای در ابرهای موجود در اتمسفر متلاطم مشتری به چشم میخورد.
این عکس از سیارۀ مشتری که روز ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹ گرفته شد، لکه سرخ بزرگ مشتری و بخشهای رنگی قابل ملاحظهای در ابرهای موجود در اتمسفر متلاطم این سیاره را نشان میدهد. رنگ ها و تغییرات آنها سرنخهای مهمی را درباره فرایندهای موجود در اتمسفر مشتری بدست میدهد. نوارهایی که در عکس مشاهده می کنید، به واسطه اختلاف در ضخامت و ارتفاع ابرهای یخ آمونیاک ایجاد شدهاند. نوارهای رنگی که در جهات مخالف در ارتفاعهای مختلف جاری هستند، از فشار اتمسفری نشات می گیرند.
به گزارش بیگ بنگ، لکه سرخ بزرگ به طوفانِ در حال گردشی گفته میشود که در جنوب استوای مشتری قرار دارد. این طوفان شبیه کیک جشن عروسی است که لایه فوقانی آن بیش از ۵ کیلومتر امتداد دارد. رنگ سرخ آن حاصلِ وجود مواد شیمیایی است که نور فرابنفش خورشید آن را تجزیه کرده است. لکه سرخ بزرگ عرضی معادل ۱۶۰۰۰ کیلومتر دارد، ۱.۳ برابرِ زمین گستردگی دارد. این طوفان از سال ۱۸۳۰ مورد رصد قرار گرفته و احتمالا قدمتی بیش از سه قرن دارد. در عصر مدرن، گویا اندازۀ این طوفان در حال کوچک شدن است. دلیل این تغییر هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد.
اخترشناسان هابل اظهار داشتند: «از جمله ویژگیهای بارزی که در این عکس وجود دارد، میتوان به رنگهای غنی ابرهایی اشاره کرد که به سمت لکه سرخ بزرگ حرکت میکنند؛ دو نوار ابری هم در بالا و پایین لکه سرخ بزرگ وجود دارند که در جهات مختلف به حرکت میپردازند. نوار قرمز در بالا و سمت راست لکه سرخ بزرگ حاوی ابرهایی است که به سمت غرب و شمال تندباد عظیم در حال حرکتاند.»
محققان در ادامه افزودند: «در بخش مخالف سیاره، نواری از رنگ قرمز در شمال شرق لکه سرخ بزرگ و نوار سفید روشن در جنوب شرق آن در حال کم اثر شدن هستند. رنگدانههایِ در حال چرخشی که پیرامون لبه بیرونی طوفان سرخ دیده می شوند، ابرهای مرتفعی هستند که به درون و کنارهها کشیده می شوند. قسمت کِرم شکلی که در زیر طوفان عظیم قرار دارد، گردبادی است که در جهت مخالف میچرخد. یکی دیگر از جزئیات جالب توجه، رنگ نوار عریض در بخش استوا است. رنگ نارنجی روشن شاید نشانهای باشد مبنی بر اینکه ابرهای عمیقتر در حال کم اثر شدن هستند.»
مشاهداتی که از سیاره مشتری به انجام رسیده، بخشی از برنامه OPAL است که در سال ۲۰۱۴ آغاز شد. این برنامه به هابل فرصت میدهد که هر ساله زمانی را برای مشاهده سیارههای بیرونی اختصاص داده و این امکان را به دانشمندان بدهد تا به مجموعهای از نقشهها دست پیدا کنند؛ این نقشهها میتوانند به آنها کمک کنند تا نه تنها اتمسفر سیارههای غولپیکر در منظومهشمسی را به شیوه بهتری بررسی و درک نمایند، بلکه اتمسفر سیاره خودمان و اتمسفرهای سیارات موجود در سایر منظومههای سیارهای را بررسی کنند.
ترجمه: منصور نقیلو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com