ایران اکازیون:ستاره ی بسیار کهنی که در سال ۲۰۱۲ در لبه ی کهکشان راه شیری مان کشف شد، نظریه های فعلی در مورد شکل گیری ستارگان در جهان را به چالش کشید. دانشمندان می گویند که این ستاره نباید به سادگی وجود داشته باشد زیرا بر اساس قانونِ جرم، فاقد مواد ضروری برای تشکیل ستارگان است.
به گزارش بیگ بنگ، وقتی لورنزو موناکو و همکارانش از رصدخانه ی جنوب اروپا در شیلی ترکیب عنصریِ ستاره ی عجیب و غریب بنام SDSS J102915+172927 را بررسی کردند، متوجه شدند که جرمی کمتر از جرم خورشید و احتمالأ سنی بیش از ۱۳ میلیارد سال دارد. پیرکارلو بونیفاسیو از رصدخانه یپاریس در فرانسه می گوید: «این ستاره دارای نزدیک ترین ترکیب شیمیایی به ترکیب شیمیایی بیگ بنگ است که تاکنون کشف شده است.» غلظت کمِ عناصر شیمیاییِ سنگین تر از هیدروژن و هلیوم نشان می دهد که ابتدایی ترین ستاره ای است که تاکنون شناخته شده، اما نسبت دقیق این عناصرِ سنگین تر نشان می دهد که سن کمتری دارد.
اخترشناسان فقط سه ستاره با مقدار بسیار کمی عناصر سنگین یافت کردند. جرم این ستارگان کم بود و اکسیژن و کربن در ردّ این عناصر سنگین تر غالب بودند یعنی از آستانه ی کربن – اکسیژن لازم برای تشکیل ستاره ای کم جرم عبور کرده بودند – صرف نظر از غلظت کم عناصر سنگین تر. اما SDSS J102915+172927 متفاوت و اسرارآمیز است: این ستاره عمدتأ از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده و با این عناصر شبیه یکی از ابتدایی ترین ستارگان در جهان میباشند.
وقتی موناکو و همکارانش از دو طیف نگار در رصدخانه ی تلسکوپ بسیار بزرگ ( VLT ) در شیلی استفاده کردند تا ترکیب عنصریِ ستاره را بررسی کنند متوجه شدند که دارای کمترین محتوای عناصر سنگینی است که تاکنون شناخته شده است – ۴.۵ میلیونیمِ خورشید.
اما همانند ستارگان جدید، اکسیژن و کربنش بر عناصر سنگین ترِ دیگر غلبه ندارد. این امر به این معنی است که کربن و اکسیژن برای نیازهای آستانه ی بحرانی لازم برای تشکیل ستاره ای کم جرم کافی نیست.بر اساس این نظریه، این ستاره نمی بایست تواناییِ تشکیل را داشته باشد (یعنی نمی توانست تشکیل شود). یک نظریه این است که این ستاره تقریبأ بسیار قدیمی و اولیه است و محل رشدش بجای کربن و اکسیژن در واقع گرد و غبارِ بین ستاره ایِ سرد بوده است. آبراهام لوئب از دانشگاه هاروارد بر اساس مجله ی علمیِ New Scientist می گوید: «همچنین این امکان وجود دارد که ستارگان کم جرم با سطح پایینی از فلز همانند این ستاره بتوانند ذراتی ناشی از تولدِ ستارگان غول پیکر باشند.»
